Altajci
 Zastava etničke grupe Altajaca, koja je i zvanična zastava Republike Altaj | |
 Altajci početkom XX veka | |
| Ukupna populacija | |
|---|---|
| 74.238 (2010) | |
| Jezici | |
| Altajski, ruski | |
| Religija | |
| Šamanizam, burhanizam, pravoslavlje | |
| Srodne etničke grupe | |
| Ostali turkijski narodi |
Altajci su turkijski narod, koji pretežno živi u Rusiji, odnosno u Republici Altaj, gde čine oko 35% stanovništva, i u kojoj predstavljaju drugi narod po brojnosti, posle Rusa (57%). Altajci delom praktikuju tradicionalna verovanja (šamanstvo), a delom su pravoslavne veroispovesti. Govore altajskim jezikom, koji spada u turkijsku porodicu jezika (deo hipotetičke altajske makroporodice jezika). Prema popisu stanovništva Rusije 2010. ukupno ih je bilo 74.238.[1]
Teritorija[uredi | uredi izvor]
Altajci naseljavaju basen reke Katun i basene njenih pritoka u Republici Altaj, koja se nalazi na jugozapadu Sibira, na granici Rusije sa Kazahstanom, Kinom i Mongolijom.
Podgrupe u sovjetsko doba[uredi | uredi izvor]
Od stvaranja SSSR-a do 2002. godine Čelkanci, Kumandinci, Tubalari, Teleuti i Telengiti smatrani su za podgrupe Altajaca, međutim od te godine priznati su kao posebni narodi i danas se pod Altajcima podrazumevaju samo Altaj-kiži. Pre oktobarske revolucije ove etničke grupe nisu imale svest o pripadnosti jednom narodu i nisu imale zajedničko ime.[2]
Ova šira grupa se delila na:
- Severni Altajci:
- Južni Altajci:
- Altaj-kiži (Altajci u užem smislu)
- Telengiti
- Teleuti
Postoje velike razlike između Severnih i Južnih Altajaca u jeziku, kulturi i fizičkom izgledu.[3]
Jezik[uredi | uredi izvor]
Svaki od naroda koji su u sovjetsko doba smatrani podgrupama Altajaca je govorio svojim narečjem. Iako je altajski smatran jednim jezikom u sovjetsko doba, južnoaltajska narečja (altaj-kiži, telengitsko i teleutsko narečje) nisu uzajamno razumljiva sa severnoaltajskim narečjima (čelkansko, kumandinsko i tubalarsko narečje) i između njih postoji velika razlika. Zbog čega postoje mišljenja da su južnoaltajska i severnoaltajska grupa dijalekata dva posebna jezika, a postoje i mišljenja prema kojima su sva altajska narečja posebni jezici. Jezik naroda Altaj-kiži (Altajaca u užem smislu) je bio osnova za književni altajski jezik.
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Potapov L. P. Эtničeskiй sostav i proishoždenie altaйcev. Istoriko-эtnografičeskiй očerk. / Otv. red. A. P. Okladnikov. — L.: Nauka, 1969. — 196 s.
