Arsen Avakov
| Arsen Avakov | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Puno ime | Arsen Borisovič Avakov | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 2. januar 1964. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Baku, Azerbejdžanska SSR, SSSR | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Državljanstvo | ukrajinsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Univerzitet | Harkovski politehnički institut | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zanimanje | političar, biznismen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Otadžbina (2010—2014) Narodni front (od 2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zvanični veb-sajt | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| avakov | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Potpis |  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ministar unutrašnjih poslova Ukrajine 2014–2021. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Arsen Borisovič Avakov (ukr. Арсен Борисович Аваков, jerm. Արսեն Բորիսի Ավակով; Baku, rođen 2. januara 1964) — ukrajinski državnik i politička ličnost jermenskog porekla. Ministar unutrašnjih poslova Ukrajine u periodu 2014–2021.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen 2. januara 1964. godine u Bakuu u porodici vojnog lica.
Po nacionalnosti - Jermen. Od 1966. je stalno nastanjen u Ukrajini. Državljanin Ukrajine.
1990. godine osniva AD Investor. U periodu 2005-2010. bio je predsednik Harkovske regionalne državne administracije.
Od jeseni 2011. do decembra 2012. bio je u političkom egzilu u Italiji zbog progona u Ukrajini od strane režima Viktora Janukoviča.
2012. godine izabran je za narodnog poslanika Ukrajine.
Tokom Revolucije 2014. bio je jedan od komandanata Evromajdana.
27. februara 2014. Vrhovna rada Ukrajine odobrila je Arsena Avakova za ministra unutrašnjih poslova Ukrajine.
Na inicijativu Avakova 2014. godine stvorena je Nacionalna garda Ukrajine i dobrovoljački bataljoni. Oni su omogućili da se zaustavi vojna agresija Ruske Federacije na istoku Ukrajine.[2]
U noći između 7. i 8. aprila 2014. Avakov je lično predvodio upad na zgradu Oblasne državne uprave u Harkovu, koju su zauzeli separatisti i militanti iz Ruske Federacije.[3]
Avakov je pokrenuo napore Ministarstva unutrašnjih poslova za uvođenje biometrijskih pasoša. To je bio neophodan uslov za uvođenje bezviznog režima za Ukrajinu sa zemljama EU.
Avakov je u Italiji branio vojnika ukrajinske Nacionalne garde Vitalija Markiva. Uz učešće Avakova, sud u Milanu (Italija) odbacio je optužbe protiv Markiva i Ukrajine za smrt fotoreportera Andrea Rochelija (Italija) i Andreja Mironova (Ruska Federacija) u Slavjansku u maju 2014. godine.
Avakov je bio ministar unutrašnjih poslova Ukrajine od 24. februara 2014. do 15. jula 2021. pod dva predsednika Ukrajine: Petra Porošenka i Vladimira Zelenskog i bio je član pet kabineta ministara Ukrajine. Ovo je najduža kadenca u nezavisnoj Ukrajini.[4]
Državne nagrade[uredi | uredi izvor]
- Počasni ekonomista Ukrajine (22.06.2007.)
- Orden za zasluge III stepena (15.04.2016.)
- Orden Legije časti (Francuska) (06.09.2022.)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Biography of Arsen Avakov | Arsen Avakov. Official website”. avakov.com (na jeziku: engleski). 24. 2. 2018. Pristupljeno 11. 5. 2022.
- ^ „The book "Volunteer Battalions. Story of a heroic deed of battalions that saved the country" was presented in Canada by Arsen Avakov”. kmu.gov.ua. 25. 9. 2017.
- ^ „Ukraine Authorities Clear Kharkiv Building, Arrest Scores Of 'Separatists'”. rferl.org. 8. 4. 2014.
- ^ „Ukrainian Parliament Accepts Resignation Of Influential Interior Minister”. rferl.org. 15. 7. 2021.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
