Bitka kod Adrovca
| Bitka kod Adrovca | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Srpsko-turskih ratova | |||||||
 Bitka kod Đunisa | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Kneževina Srbija |
 Osmansko carstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
major Jovan Popović |
Ejub-paša | ||||||
| Jačina | |||||||
| oko 10.000 | oko 25.000 | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| znatni | znatni | ||||||
Bitka kod Adrovca (1. septembra 1876) bila je deo srpsko-turskog rata 1876–1877. Završena je turskom pobedom.[1]
Pozadina[uredi | uredi izvor]
Posle neuspeha kod Šumatovca i Aleksinca, trupe korpusa Ejub-paše (tur. Aiyub) prebačene su do 30. avgusta na levu obalu Južne Morave, da bi, zajedno sa divizijama Ali Sajib-paše (tur. Ali Saib) i Fazli-paše (tur. Fazil), napale na desno krilo srpskih aleksinačkih položaja, u nameri da obiđu Aleksinac i produže nadiranje na sever levom obalom Južne Morave. Divizija Fazli-paše zauzela je polazni položaj od leve obale Južne Morave do sela Mrsolja (Moravac); divizija Ali Sajib-paše na odseku Mrsolj-Smrdan-Drenjak; korpus Ejub-paše ostao je u rezervi, na prostoru selo Lužane, Stublina, Mali Drenovac. Na levoj obali Morave aleksinački položaj branilo je 19 srpskih bataljona i 5 baterija pod komandom majora Jovana Popovića: na desnom krilu kod Peskovitog laza bilo je 2 bataljona; na centru, na delu kota 365 - Prćilovačko lojze 6 bataljona; na levom krilu, kod Žitkovca 8 bataljona; u rezervi, u selu Gredetinu 3 bataljona.[1]
Bitka[uredi | uredi izvor]
Turci su 1. septembra oko 8 časova počeli sa artiljerijskom pripremom koja je trajala do 12 časova, a tad je pešadija pošla u napad na celom frontu. Oko 13 časova pokušali su da obilaskom obuhvate srpsko desno krilo na Peskovitom lazu. Upotrebom rezerve Srbi su ojačali snage na Peskovitom lazu, poseli Saramansku kosu i osujetili turski pokušaj. U produženju boja Turci su nadmoćnim snagama prinudili Srbe da se pri kraju dana povuku na liniju selo Trnjane-mostobran na levoj obali Morave severno od sela Žitkovca. Turci ih nisu gonili i Srbi su se sutradan povukli na krevetske položaje.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Opačić, Dr Petar; Skoko, Dr Savo (1981). Srpsko-turski ratovi 1876 - 1878. Beograd: Beogradski izdavačko-grafički zavod. str. 339.
- Opačić, Petar; Skoko, Savo; Vukčević, Slavko i Ratković-Kostić, Slavica (1998). Bitke i bojevi u Srpsko-turskom i Crnogorsko-turskom ratu 1876 - 1878. i Srpsko-bugarskom ratu 1885. [Znamenite bitke i bojevi srpske i crnogorske vojske: od Careva Laza 1712. do Dobropoljske bitke 1918.], Knj. 2. Novi Sad: Pravoslavna reč; Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 622. ISBN 86-335-0038-8.
- Đorđević, Dr Vladan (2021). Srpsko-turski rat: uspomene i beleške iz 1876, 1877. i 1878. godine - Na granici, Knj. 1. Niš: Talija izdavaštvo. str. 599. ISBN 978-86-81800-95-9.
- Đorđević, Dr Vladan (2021). Srpsko-turski rat: uspomene i beleške iz 1876, 1877. i 1878. godine - Preko granice, Knj. 2. Niš: Talija izdavaštvo. str. 441. ISBN 978-86-81800-95-9.
- Babac, Dušan M. (2011). Srpska vojska u ratovima za nezavisnost 1876 - 1878. Beograd: Medija centar "Odbrana". str. 247. ISBN 978-86-335-0325-9.