Глас Српске

Glas Srpske
	Glas srpski, izdanje od 12.07.1995.
Tip	dnevne novine
Format	39 cm
Izdavač	AD "Glas Srpske" Banja Luka
Redakcija	Braće Pišteljića 1
Glavni urednik	Borjana Radmanović Petrović
Osnivanje	1943.
Jezik	srpski
Sedište	Skendera Kulenovića 93
Grad	Banja Luka
ISSN	1840-1155
Veb-sajt	https://www.glassrpske.com

Glas Srpske je dnevni list koji izlazi u Republici Srpskoj. Glavna i odgovorna urednica „Glasa Srpske” od 2014. godine je Borjana Radmanović Petrović.^[1]

Sjedište Glasa Srpske se nalazi u Banjoj Luci.

Izdavač[uredi | uredi izvor]

Izdavač "Glasa Srpske" je Akcionarsko društvo "Glas Srpske" Banjaluka, generalni direktor je Boris Dmitrašinović, predsjednik Upravnog odbora Sanja Blagojević, AD "Glas Srpske" vodi se na Banjalučkoj berzi

Istorija[uredi | uredi izvor]

U Župici kod Prekaje, nadomak Drvara 30. jula 1943. u kući porodice Tadić odštampan je prvi broj "Glasa", a već narednog dana je podijeljen prvim čitaocima. Prvu redakciju tadašnjeg “Glasa” činili su Skender Kulenović, Ilija Došen, Đuro Pucar, Rada Vranješević, Vilko Vinterhalter, Osman Karabegović i Boško Šiljegović. Poslije Drugog svjetskog rata na kući je 13. jula 1968, povodom proslave 25-godišnjice izlaženja lista postavljena spomen ploča koja je 1995. uništena. Već u avgustu 1943. redakcija “Glasa” se sa štamparijom premjestila iz Župice u Ribnik.^[2] Nakon zemljotresa u Banjoj Luci 1969. Glas se našao u teškoj situaciji jer je cijela štamparija bila srušena, tako da se morala izmjestiti. U tom periodu glas je štampan na dve stranice a najviše na osam. Sav posao se obavljao na jednoj štamparskoj mašini koja je ostala neoštećena jer se nalazila neotpakovana u magacinu. Težak period je bio i tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata jer su nestašice papira i boje prijetile da obustave štamanje. Zbog nestašica električne energije štampalo se isključivo noću. A teško su se nabavljali i dijelovi koji su bili potrebni za nesmetani rad štamparskih mašina. Pored svih nedaća nikada se nije desilo da Glas nije izašao.^[3]

Tokom istorije svog postojanja, Glas Srpske je nekoliko puta mijenjao nazive.

Glas[uredi | uredi izvor]

Prvi broj „Glasa“ izašao je kao organ NOP-a za Bosansku Krajinu u Župici kraj Drvara, 31. jula 1943. Od 1945. Glas izlazi u Banjoj Luci kao organ Oblasnog narodnog fronta do juna 1951. Od septembra 1953. do 25. 11. 1955. izlazi kao organ SSRN pod naslovom „Banjalučke novine“, a zatim od 1955. do 1963. do pod naslovom „Krajiške novine“ Od 13. maja 1963. list ponovo izlazi pod imenom „Glas“. Od 8. februara 1983. „Glas“ izlazi kao dnevni list.

Glas srpski[uredi | uredi izvor]

Od 15. septembra 1992, odlukom Narodne skupštine Republike Srpske izlazi kao dnevni list Republike Srpske. Pod imenom „Glas srpski“ izlazi od 28. septembra 1992. do 5. maja 2003. Osnivač je Narodna skupština Republike Srpske.

Glas Srpske[uredi | uredi izvor]

Pod imenom „Glas Srpske“ izlazi od 5. maja 2003. godine.

Manifestacije[uredi | uredi izvor]

Izbor deset najboljih sportista Republike Srpske i Sajam knjige su dvije velike manifestacije koje je “Glas” stvorio.

Obje svojevrsni praznici — jedna okuplja najbolje sportiste, koji tokom svake godine daju sve od sebe i iz velike ljubavi prema tome što rade čine neke velike stvari i bivaju okrunjeni za svoje uspjehe. Druga okuplja zaljubljenike i zanesenjake koji vole knjige i književnost i žive kroz njih. Obje podstaknute jedinstvenim energijama, ljubavima i predanošću, svaka na svoj način su čuvari posvećenih namjera ljudi koji su ih započeli i ostavili da rastu i razvijaju se.

Izbor deset najboljih sportista[uredi | uredi izvor]

Možda i najupečatljivije obilježje “Glasa” je manifestacija Izbor deset najboljih sportista koju naš list organizuje još od davne 1955. godine. Sve do 1991. birani su najbolji sportisti Bosanske Krajine, a od 1992. bira se deset najboljih sportista Republike Srpske.

Sajam knjiga[uredi | uredi izvor]

Početkom 1993. godine obnovljena je izdavačka djelatnost koja je u “Glasu” praktično bila ugašena nakon izdvajanja tadašnjeg OOUR-a Izdavačka djelatnost i formiranja “Novog Glasa” kao samostalnog preduzeća. Narednih godina objavljen je znatan broj beletrističkih i publicističkih knjiga koje su uglavnom svjedočile o ratu.

Prvi međunarodni sajam knjige održan je 1996. godine, pod nazivom “Banjaluka '96”.

Sajam je održan u Banskom Dvoru da bi nakon toga održavan u zgradi tadašnjeg Doma vojske, prostoru Muzeja RS, Narodne i univerzitetske biblioteke RS i Dječijeg pozorišta u Domu solidarnosti, te u Sportskoj dvorani “Borik”, u hali “Velesajma”, pa opet u dvorani “Borik”, gdje se i danas održava.

Arhiva[uredi | uredi izvor]

„Glas Srpske” posjeduje arhivu u štampanom i elektronskom formatu. U sjedištu kompanije nalaze se sva štampana izdanja „Glasa” od prvog broja do danas. Od 2015. godine krenulo se u digitalizaciju arhive i dobar dio je prebačen u elektronski format (PDF) i dostupan je besplatno na sajtu „Glasa”.^[4]

Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]

12. jula 2019. izašao je 15 000 broj Glasa Srpske. 26. novembra 2011. izašao je prvi broj Glasa Srpske - izdanje za Australiju. Promocija australijskog izdanja bila je u Srpskom centru u Bonirgu, Sidnej. Direktor i odgovorni urednik izdanja za Australiju bio je Dragan Caran. Većinski dio lista je pripremala redakcija u Banjoj Luci, a tri strane je pripremala redakcija u Sidneju. Sve strane su bile u koloru. Naslovna strana je u osnovi bila ista kao i prvih pet strana. List je štampan u Sidneju. Izlazio je šest mjeseci.^[5]

Poznati saradnici[uredi | uredi izvor]

Glavni urednici[uredi | uredi izvor]

Neda Erceg (1953-1955)
Savka Basta (1956-1966)
Besim Karabegović (od 1966)
Željko Jurić (1978)
od br. 3014 (1980) Milan Stanivuković, v. d.
od br. 3065 (1980) Ilija Durbić
od br. 4146 (1984) Miloš Milinović, v. d.
od br. 4238 (1984) Nebojša Radmanović (1984-1987)
od br. 4914 (1987) Anton Kasipović
od br. 6324 (1991) Miro Mlađenović, v. d.
od br. 6996 (1993) Nikola Guzijan;
od br. 7305 (1994) v.d. Miro Mlađenović;
od br. 7587 (1995) Gordan Matrak;
od br. 8483 (1998) Rajko Radovanović;
od br. 8535 (1998) Tomo Marić;
od br. 8812 (1999) Nikola Guzijan;
od br. 9447 (2001) Boro Marić
Zorka Šamara
od br. 10972 (2006) v.d. Tomo Marić;
od br. 11511 (2008) v.d. Mirjana Kusmuk;
od br. 13089 (2013) v.d. Daliborka Sekulić;
od br. 13272 (2013) v.d. Daliborka Rogić;
od br. 13323 (2014) Borjana Radmanović-Petrović

Priznanja[uredi | uredi izvor]

Ukazom predsednika SFRJ od 19. jula 1969. „Glas“ je odlikovan Ordenom zasluga za narod sa srebrnim zracima.
Ukazom predsednika Republike Srpske od 9. januara 1994. list „Glas srpski“ odlikovan je Ordenom Njegoša prvog reda.
Ukazom predsednika Republike Srpske od 31. jula 2003. list „Glas Srpske“ odlikovan je Ordenom zastave Republike Srpske sa srebrnim vijencem.
Ukazom Predsjednika Republike Srpske list "Glas Srpske" odlikovan je Ordenom časti sa zlatnim zrakama^{[traži se izvor]}

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Izvori[uredi | uredi izvor]

^ Impresum. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. januar 2014) „Glas Srpske”. (preuzeto 30. januara 2014. godine)
^ Latinović, Milijana (12. 7. 2019). „“Glasovo” ognjište niče iz pepela”. Glas Srpske. Pristupljeno 12. 7. 2019.
^ Orlović, Dragana (12. 7. 2019). „Otisak istorije kroz decenije”. Glas Srpske. 15000: 50.
^ „Arhiva - Glas Srpske”. www.glassrpske.com. Pristupljeno 2024-04-19.
^ Kulaga, Vedrana (12. 7. 2019). „Čuvari ćirilice na petom kontinentu”. Glas Srpske. 15000: 47.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Zvanični veb-sajt

[GlasIM-1] Impresum. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. januar 2014) „Glas Srpske”. (preuzeto 30. januara 2014. godine)

[2] Latinović, Milijana (12. 7. 2019). „“Glasovo” ognjište niče iz pepela”. Glas Srpske. Pristupljeno 12. 7. 2019.

[3] Orlović, Dragana (12. 7. 2019). „Otisak istorije kroz decenije”. Glas Srpske. 15000: 50.

[4] „Arhiva - Glas Srpske”. www.glassrpske.com. Pristupljeno 2024-04-19.

[5] Kulaga, Vedrana (12. 7. 2019). „Čuvari ćirilice na petom kontinentu”. Glas Srpske. 15000: 47.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]