Grgur Vujović
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| grgur vujović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. avgust 1901. |
| Mesto rođenja | Požarevac,  Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1937. (35/36 god.) |
| Mesto smrti |  Sovjetski Savez |
Grgur Vujović (Požarevac, 11. avgust 1901 – Sovjetski Savez, 1937) je bio revolucionar i politički radnik.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 11. avgusta 1901. godine u Požarevcu. Njegov otac Dimitrije je bio kovač, a majka Angelina domaćica. Pored Vojsilava imali su još petoricu sinova - Vojislava, Radomira, Svetislava, Trifuna i Živka.
Zajedno sa starijom braćom Radomirom i Vojislavom pripadao je radničkom pokretu. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) je postao 1920, a član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) 1922. godine.
Tokom studija sociologije u Beču, 1922. godine je postao član Komunističke partija Austrije. Godine 1924. je otišao u Sovjetski Savez, gde su već živela njegova braća. Po dolasku u SSSR radio je u Izvršnom komitetu Komunističke internacionale. Godine 1926. se vratio u Jugoslaviju i od 1926. do 1928. godine obavljao dužnost organizacionog sekretara Centralnog komiteta Saveza komunističke omladine Jugoslavije. Oktobra 1927. godine je bio uhapšen, ali je na suđenju 1928. godine bio oslobođen usled nedostatka dokaza.
Godine 1928. napušta Jugoslaviju i odlazi najpre u Beč, gde je radio kao dopisnik Telegrafske agencije Sovjetskog Saveza (TASS), a zatim prelazi u Moskvu. Do juna 1932. godine je radio u Izvršnom komitetu Komunističke omladinske internacionale (KOI), gde je izvesno vreme bio organizacioni sekretar ove organizacije, kao i sekretar Balkanskog komiteta pri Izvršnom komitetu KOI. Od 1932. do 1934. godine je bio predstavnik KP Jugoslavije u Izvršnom komitetu Komunističke internacionale. Posle ovoga je ponovo radio u Komunističkoj omladinskoj internacionali.
U toku Staljinovih čistki bio je jula 1937. godine uhapšen i pogubljen.
Odlukom Vojnog kolegijuma Vrhovnog suda Sovjetskog Saveza rehabilitovan je 27. jula 1957. godine.
U Staljinovim čistkama stradala su i Grgurova braća - Vojislav Vujović (1897–1936) i Radomir Vujović (1895–1938). Oni su rehabiltovani 1959, odnosno 1958. godine.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Branislav Gligorijević Između revolucije i dogme - Vojislav Vujović u Kominterni. „Spektar“ Zagreb, 1983. godina.
- Srpski biografski rečnik (knjiga druga). „Matica srpska“, Novi Sad 2006. godina.