Etničko čišćenje Foče
| Etničko čišćenje Foče | |
|---|---|
 Karta koja prikazuje lokacije ekshumacija izvršenih između 1996. i 2000. na teritoriju opštine Foča | |
| Mesto | Foča, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina |
| Vrsta napada | masovna uvistva, silovanja, prisilno raseljavanje |
| Ubijeno | 2.707[1] |
Etničko čišćenje Foče kampanja je etničkog čišćenja civilnog muslimanskog stanovništva opštine Foča od 1992. do 1994, u prvom redu Bošnjaka, kao glavnoj meti ove kampanje etničkog čišćenja.[2]
Dana 7. aprila 1992. počelo je političko i vojno preuzimanje opštine Foča, prvim vojnim akcijama u gradu tokom rata u Bosni i Hercegovini. Srpske snage, uz podršku artiljerije i teškog naoružanja, počele su zauzimati dio po dio Foče. Zauzimanje Foče završeno je 16. aprila ili 17. aprila 1992. Zabilježeni su i mnogi slučajevi neljudskog ponašanja i silovanja.
U raznim presudama, Haški tribunal počinjene na području bivše Jugoslavije odlučio je da su ta ubistva predstavljala zločin protiv čovječnosti. U sudskoj presudi 1997. protiv Novislava Đajića, Bavarska komora odlučila je da su ta ubistva bili čin genocida. Procenjuje se da je 2.704 osoba nestalo ili je smaknuto tokom tog perioda.[1]
Trinaest džamija, uključujući i Aladža džamiju srušeno je i oko 22.500 muslimana je bilo prisiljeno napustiti Foču.[3] U januaru 1994. vlasti su preimenovale Foču u Srbinje.
Sistematska silovanja[uredi | uredi izvor]
Bošnjačke žene držane su u raznim zatočeničkim centrima u kojima su živjele u nehigijenskim uslovima i maltretirane na razne načine i višestruko silovane.[4] Srpski vojnici ili policajci dolazili bi u te centre, birali jednu ili više žena, izvodili ih i silovali. Sve je to urađeno na očigled, uz potpuno znanje i često uz direktnu uključenost srpskih lokalnih vlasti, posebno policije. Načelnik fočanske policije Dragan Gagović lično je identifikovan kao jedan od muškaraca koji su dolazili u ove centre da izvode žene i siluju ih. U Foči su postojali brojni logori za silovanje. „Karamanova kuća“ bila je jedan od najozloglašenijih logora za silovanje. Žene koje su držane u ovoj kući više puta su silovane. Među ženama koje su držane u „Karamanovoj kući“ bilo je maloletnica od 15 godina.[5]
Devojke i žene koje je odabrao kasnije osuđeni ratni zločinac Dragoljub Kunarac ili njegovi ljudi, sistematski su odvođeni u vojničku bazu, kuću koja se nalazi u ulici Osmana Đikića broj 16. Tamo su žene i devojke više puta su silovane. Srpski vojnici su redovno odvodili muslimanske devojke iz raznih zatočeničkih centara i držali ih kao seksualne robinje.[6]
Radomir Kovač, kojeg je takođe osudio Haški tribunal, držao je u svom stanu četiri bošnjačke muslimanke, seksualno ih zlostavljajući i više puta silujući. Kovač bi takođe pozivao prijatelje u svoj dom i dozvoljavao im da siluju devojke. Kovač je prodao i tri devojke; pre nego što ih je prodao, dve devojčice je dao drugim srpskim vojnicima koji su ih grupno silovali više od tri nedelje. Devojke su potom vraćene Kovaču, koji je jednu odmah prodao, a drugu poklonio svom prijatelju.[7] Kovač je za svoje zločine osuđen na 20 godina zatvora. Silovao je 12 godišnjakinju i potom je prodao od kada joj se gubi svaki trag.[8]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Ivan Tučić (februar 2013). „Pojedinačan popis broja ratnih žrtava u svim općinama BiH”. Prometej.ba. Pristupljeno 4. 8. 2014.
- ^ Blumenthal & McCormack 2008, str. 55.
- ^ Charter, David (28. 5. 2009). „World Agenda: US hopes for Bosnia rest on town mayor's shoulders”. The Times.
- ^ „Bosnian Serbs convicted of rape” (na jeziku: engleski). 2001-02-22. Pristupljeno 2023-08-22.
- ^ „ICTY: Kunarac, Kovač and Vuković judgement” (PDF). str. 6. Pristupljeno 2012-04-05.
- ^ „ICTY: Kunarac, Kovač and Vuković judgement” (PDF). str. 4. Pristupljeno 2012-04-05.
- ^ „ICTY: Kunarac, Kovač and Vuković judgement” (PDF). str. 86. Pristupljeno 2012-04-05.
- ^ Halimović, Dženana (2011-08-18). „Vrijeđanjem dočekane žene žrtve zločina u Foči”. Radio Slobodna Evropa (na jeziku: srpskohrvatski). Pristupljeno 2023-08-22.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Blumenthal, David A.; McCormack, Timothy L. H. (2008). The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence Or Institutionalised Vengeance? Volume 20 of International humanitarian law series. Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 9789004156913.
