Pređi na sadržaj

Ejup Ganić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ejup Ganić
Datum rođenja(1946-03-03)3. mart 1946. (78 god.)
Mesto rođenjaSebečevo, SR Srbija, FNRJ

Ejup Ganić (Sebečevo, Novi Pazar, 3. mart 1946) široj javnosti u bivšoj Jugoslaviji poznat je po tome što je bio ratni član muslimanskog predsedništva Alije Izetbegovića kada je počeo rat u Sarajevu 1992. godine.

Politička karijera[uredi | uredi izvor]

Ganića je SDA pri izborima za predsjedništvo kandidovala kao Jugosloven,[1] i time omogućio preglasavanje nad Srbima u tadašnjem sedmočlanom predsjedništvu. Sedmi član trebalo je da bude predstavnik nacionalnih manjina, i za razliku od predloga SDS-a da to bude kandidat jevrejske nacionalnosti, na ovaj način izvršena je svojevrsna prevara i time je SDA ostvarila premoć u telu u kome je bio predviđen paritet.[2]

Nakon što su predstavnici Srba zbog rasta nacionalnih netrpeljivosti napustili zajedničke republičke institucije u Sarajevu, Ejup Ganić je kao zamjenik Alije Izetbegovića lično rukovodio pregovorima o izlasku JNA iz dijelova grada pod kontrolom muslimana. Nakon garancija o bezbjednom izlasku koje je dao Ejup Ganić, kolona JNA je napadnuta pri čemu je ubijeno 42, ranjeno 73 a zarobljeno 215 vojnika i oficira JNA.[3]


Optužnica za ratni zločin[uredi | uredi izvor]

Ministarstvo unutrašnjih poslova Srbije raspisalo je zbog ratnog zločina potjernicu Interpola za 19 lica osumnjičenih za napad na Dom JNA, vojnu bolnicu u Sarajevu, kolonu sanitetskih vozila i vojnu kolonu u Dobrovoljačkoj ulici 2. i 3. maja 1992. godine, među kojima je i tadašnji član krnjeg (koje su Srbi prethodno napustili) Predsjedništva Republike BiH Ejup Ganić. Ganiću se na teret stavlja ratni zločin protiv ranjenika i bolesnika, protivpravno ubijanje i ranjavanje neprijatelja i upotreba nedozvoljenih sredstava borbe.[4] Osim ovoga ratnog zločina, Ganiću se pripisuje i znanje o postojanju mnogobrojnih logora za Srbe na prostoru Sarajeva pod kontrolom muslimana kada je on bio na vlasti.

Hapšenje[uredi | uredi izvor]

Ganić je 1. marta 2010. uhapšen na aerodromu u Londonu po zahtjevu Srbije zbog sumnje da je učestvovao u napadu na kasarnu i bolnicu u Sarajevu i vojnu kolonu u Dobrovoljačkoj ulici u Sarajevu u maju 1992. godine, kada je ubijeno 42, ranjeno 73 a zarobljeno 215 vojnika i oficira JNA.[5][3] Ejup Ganić je bio zatvoren u londonskom zatvoru Vondsvort do 11. marta 2010. kada je pušten na uslovnu slobodu bez prava na posjedovanje pasoša za putovanje, ograničenog kretanja i uz kauciju od 300.000 funti do konačne odluke o ekstradiciji. Za uslovno puštanje Ejupa Ganića na slobodu je odgovorno lobiranje muslimanskog političara Harisa Silajdžića koji je zajedno sa Ganićem optužen za ratne zločine u Dobrovoljačkoj ulici.

Državljanstvo[uredi | uredi izvor]

Optuženi za ratne zločinje Ejup Ganić je po rođenju državljanin Republike Srbije. Zahtjev za upis u knjigu državljana Federacije BiH je podnio tek 8. maja 1998. godine, tako da je u vrijeme počinjenog ratnog zločina u Dobrovoljačkoj ulici i njegovog obavljanja funkcije u Sarajevu, bio jedino državljanin Republike Srbije, odnosno strani državljanin u Sarajevu.[6] Međutim, po izjavama Damira Arnauta, člana Ganićevog pravnog tima, Ganić smatra da nema srpsko državljanstvo, i tvrdi da posle raspada SFRJ nije uzeo nijedan dokument iz Srbije.[7]

Obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Diplomirao i magistirao na beogradskom univerzitetu gde je i radio kao istraživač. Doktorirao je na Tehnološkom institutu u Bostonu, SAD. Radio kao samostalni istraživač u Institutu za hemiju, tehnologiju i metalurgiju u Beogradu, asistent-istraživač na Massachusetts Institute of Technology (MIT) u Kembridžu, SAD, stariji istraživač na Union Cambridge Corporation-Linde Division, u Njujorku, SAD, docent na univerzitetima u Njujorku i Čikagu, vanredni profesor na University of Illinois u Čikagu, direktor UNIS-instituta, gostujući profesor Univerziteta Lomonosov Rusija.

Objavljeni radovi[uredi | uredi izvor]

Objavio je preko 100 naučnih i stručnih radova, među kojima su „Handbook of Heat Transfer Fundamentals”, „Experimental Heat Transfer”, „Engineering Turbulence Modelling and Measurements”. Dobitnik nagrade „Veselin Masleša”.

Javna osuda za govor mržnje[uredi | uredi izvor]

Nezavisno udruženje novinara Republike Srpske i mediji Republike Srpske su osudili Ejupa Ganića za govor mržnje i verbalni napad na novinarku iz Republike Srpske 6. marta 2011. povodom hapšenja Jovana Divjaka zbog učešća u masakru u Dobrovoljačkoj ulici u Sarajevu 1992.[8]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ E. Radosavljević – Sl. Pešević. „Večernje novosti”. Novosti.rs. Arhivirano iz originala 4. 3. 2010. g. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  2. ^ a b „Suđenje Radovanu Karadžiću, Uvodna reč odbrane. 1. mart 2010”. Youtube.com. 7. 4. 2008. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  3. ^ a b „Vesti online / Vesti / Ex YU / Zločinac iz Dobrovoljačke uhapšen pa pušten”. Vesti-online.com. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  4. ^ „RTRS 26. mart 2010.”. Rtrs.tv. 26. 3. 2010. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  5. ^ „Blic: Ejup Ganić uhapšen u Londonu”. Blic.rs. 3. 1. 2010. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  6. ^ „Mondo: Ganić tokom celog rata bio državljanin Srbije”. Mondo.rs. 10. 6. 2010. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  7. ^ „Politika: Ganić poriče državljanstvo Srbije”. Politika.rs. Arhivirano iz originala 30. 7. 2010. g. Pristupljeno 18. 1. 2013. 
  8. ^ Radio televizija Republike Srpske: Osuda Ganićevog napada na novinarku RTRS-a, 6. mart 2011. (jezik: srpski)

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Vikinovosti imaju novosti vezane za članak:
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ејуп_Ганић&oldid=27544481”