Indoiranski jezici
| Indoiranski jezici | |
|---|---|
| Geografska rasprostranjenost | južna Azija, srednja Azija, jugozapadna Azija, jugoistočna Evropa i Kavkaz |
| Jezička klasifikacija | Indoevropski jezici
|
| Prajezik | Praindoiranski jezik |
| Podpodela | |
| ISO 639-5 | iir |
| Glotolog | indo1320[1] |
 | |
 Indoiranski jezici u Aziji | |
Indoiranski jezici, ili arijski ili arijevski jezici, dele se na indijske jezike i iranske jezike, a u poslednje vreme govori se i o trećoj grupi nuristanskih jezika.
Indijski i iranski jezici bili su tesno povezani u praistorijsko ili arijevsko doba. Najstariji predstavnici dveju grana, vedski sanskrit i avestanski jezik, su vrlo bliski, a i noviji jezici takođe pokazuju niz zajedničkih crta i sličnosti u razvoju.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, ur. (2016). „Indo-Iranian”. Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
