Italijanski rat (1526—1530)
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Italijanski rat (1526—1530) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Italijanskih ratova | |||||||
 Pljačka Rima (1527) | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
|
Kraljevina Francuska Mletačka republika Papska država Republika Firenca Milansko vojvodstvo Kraljevina Engleska |
Sveto rimsko carstvo Španska imperija Đenovljanska republika | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Fransoa I Ode Lotrek |
Karlo V Šarl III Burbon Georg fon Frundsberg | ||||||
Italijanski rat (1526—1530) ili Rat Konjačke lige je peti Italijanski rat vođen između Francuske, Papske države, Mletačke republike, Milanskog vojvodstva, Firence i Engleske kraljevine sa jedne i Španske imperije, Svetog rimskog carstva i Đenove sa druge strane. Rat je završen pobedom Špansko-nemačke vojske.
Uvod[uredi | uredi izvor]
Italijanski ratovi su vođeni krajem 15. i u prvoj polovini 16. veka za dominaciju u Italiji. Krajem 15. veka, kada u Zapadnoj Evropi nastaju centralističke države sa nacionalnim osnovama, Italija je bila rasparčana na niz malih, vojnički slabih i međusobno zavađenih država. Francuska, Španija i Nemačka preduzimaju niz pohoda radi osvajanja tih država, što je ujedino bila i njihova međusobna borba za dominaciju i prevlast u ovom delu Evrope.
Rat[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Pobeda Karla V u prethodnom ratu uplašila je Italijane. Papa, Mleci, Firenca i Milano, zajedno sa Francuskom obrazovali su 22. maja 1526. godine Svetu ligu. I ovaj rat se završio povoljno po Karla. Šarl Burbon zauzeo je Milano. Zajedno sa Frundsbergom krenuo je na Pjačencu i Bolonju, ali se ti gradovi nisu mogli napasti zbog pomanjkanja artiljerije. Kod Bolonje su se pobunili neisplaćeni landsknehti. Burbon ih je nekako primirio. Nastavio je operacije ka Rimu i zauzeo ga 6. maja 1527. godine. Tom prilikom Rim je vandalski opljačkan. U međuvremenu, Francuzi su, uz novčanu pomoć Engleza podigli novu vojsku s kojom je Ode Lotrek krenuo za Napulj. Potisnuo je iz Rima vojsku carevaca pod Filiberom Oranžom koji je zamenio poginulog Burbona i blokirao ih u Napulju s kopna i s mora. Saveznička francusko-mletačko-papska flota pod Andreom Dorijom iznenada je napala kod Portofina 15. avgusta špansku eskadru i nanela joj poraz. No, epidemija kuge pokosila je glavninu francuske vojske zajedno sa Lotrekom. Ostatak se predao Oranžu. Još jedan pokušaj Francuza da se učvrste u Italiji osujećen je kod Landrijana 21. juna 1529. godine. Iscrpljene zatim, obe strane zaključile su primirje u Kambreu 3. avgusta 1529. godine. Francuska se odrekla Italije i prava sizerenstva u Flandriji i Artoau, ali je dobila Burgundiju. S papom se Karlo izmirio u Barseloni 29. juna, a sa Milanom i Venecijom zaključio mir u Bolonji 23. decembra. Firencu je Karlo zauzeo 1530. godine i krvavo joj se osvetio.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Italijanski ratovi
- Italijanski rat (1494—1495)
- Italijanski rat (1499—1504)
- Italijanski rat (1508—1515)
- Italijanski rat (1521—1526)
- Italijanski rat (1536—1538)
- Italijanski rat (1542—1546)
- Italijanski rat (1551—1559)
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Vojna enciklopedija, tom 3 (707)