Stefan Bogoridi
Stefan Bogoridi | |
|---|---|
 Stefan Bogoridi | |
| Datum rođenja | 1775. |
| Mesto rođenja | Kotel, Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 8. januar 1859. (83/84 god.) |
| Mesto smrti | Istanbul, Osmansko carstvo |
| Roditelji | Ivan Stojkov |
Stefan Bogoridi (bug. Стефан Богориди, grč. Στέφανος Βογορίδης, tur. Stefanaki Bey), pravo ime Stojko Conkov Stojkov (bug. Стойко Цонков Стойков; 1775 — avgust 1859) bio je visoki osmanski državnik bugarskog porekla, unuk Sofronija Vračanskog i otac Aleksandra Bogoridija i Nikolaja Vogorida. Stefan i njegov brat Atanase dobili su ime Bogoridi po Borisu I, prvom hrišćanskom vladaru Bugarske.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1775. u Kotelu. Studirao je grčki jezik u Bukureštu, Vlaškoj, gde je promenio svoje bugarsko ime Stojko za grčko Stefan.[2] Po završetku studija, Bogoridi se pridružio osmanskoj ratnoj mornarici kao Dragoman i pod zapovedništvom Mustafa-paše (budućeg sultana Mustafe IV) učestvovao je u drugoj bitci kod Abukira protiv Napoleona I Bonaparte u Egiptu.[3]
Godine 1812. Bogoridi je otišao u Moldaviju sa princem koji ga je imenovao guvernerem od Galaca (1812—1819).[3] Godine 1821, tokom vlaškog ustanka Tudora Vladimireskua i invazije na Heterija u okviru grčkog rata za nezavisnost, Bogoridi je bio nominalni kajmakamom iz Vlaške. Sledeće godine, nakon opsežne osmanske ofanzive na Aleksandrosa Ipsilantisa, zauzeo je položaj kajmakama u Moldaviji 1822. godine, a zatim se vratio kao dragoman osmanske flote.[2] Između 1825. i 1828. bio je prognan u Anadoliju.
Posle rusko-turskog rata 1828—1829. i jedrenskog mira, bio je savetnik Mahmuda II, koji mu je dodelio titulu princa i imenovao ga za guvernera ostrva Samos. Posetio ga je samo jednom 1839. godine i vladao je ostrvom iz Istanbula. Bogoridija, koji je prestonicu ostrva preimenovao po sebi, lokalno grčko stanovništvo je mrzilo zbog svoje proizvoljne vladavine. Stanovnici Samosa su se pobunili protiv njega 1849. godine, a sultan je podneo ostavku 1850. godine.[3]
Pod Abdulmedžidom I, Bogoridi je bio član tanzimatske reforme i carski savetnik. Dobio je dozvolu od Abdulmedžida za izgradnju bugarske pravoslavne crkve u Istanbulu i poklonio svoju kuću u Feneru 1849. Na tom mestu je kasnije podignuta gvozdena crkva Svetog Stefana, koja je u znak sećanja na njega dobila ime. Preminuo je avgusta 1859. u Istanbulu.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ghika
- ^ a b v „Stefan Bogoridi”. prabook.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-04-11.
- ^ a b v „Stefan Bogoridi”. Obщina Kotel (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-04-11.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Philliou, Christine M. (2011). Biography of an Empire: Governing Ottomans in an Age of Revolution. Berkeley, Los Angeles and London: University of California Press. ISBN 978-0-520-26633-9.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Stefan Bogoridi na Vikimedijinoj ostavi
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
