Čajavec
Čajavec je banjolučka fabrika koja se bavi proizvodnjom elektromašina i aparata. Preduzeće je u vrijeme SFRJ proizvodilo tranzistore i visokosofisticiranu vojnu opremu, a 1991. godine je zapošljavalo 10.500 radnika, od čega više od 2.000 inženjera. Tvornica je otvorena 1950. godine, i nakon Tvornice duvana i obuće mnoge mlade djevojke su dobile priliku za masovno zapošljavanje.[1]
Početak proizvodnje televizora i kanal-preklopnika šezdesetih godina otvorio je mogućnost rada u trakama, što je imalo za posljedicu zapošljavanje većeg broja nekvalifikovanih radnika i serijsku proizvodnju od stotinjak hiljada komada visoke (priznate) kvalitete.[1]
„Čajavec“ je prije rata bio jedan od najvećih privrednih subjekata bivše Jugoslavije. Ovaj gigant, nekada nosilac razvoja grada Banjaluke i cijele regije, sada broji jedva stotinjak radnika. Njegovi objekti u centru grada su rasprodati ili pod zakupom, preduzeća privatizovana, a veliki dio opreme, sredstava za proizvodnju, kao i arhiva, pokradeni.[2]
Čajavec je obuhvatao i nekoliko desetina preduzeća koja su poslovala u okviru poslovnog sistema Čajavec.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Rudi Čajavec, narodni heroj Jugoslavije
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Ravlić 1974, str. 216
- ^ „Sve privatizacije u Čajavecu nezakonite?”. Frontal. 11. 9. 2009. Pristupljeno 26. 9. 2010.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ravlić, Aleksandar Aco (1974). Banjaluka - razdoblja i stoljeća. str. 216.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Čajavec Fabrika signalnih uređaja Laktaši (jezik: srpski)