Šarl Aznavur
| Šarl Aznavur | |
|---|---|
 Šarl Aznavur na Kanskom filmskom festivalu | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Chahnourh Varinag Aznavourian Շահնուր Վաղինակ Ազնավուրյան |
| Datum rođenja | 22. maj 1924. |
| Mesto rođenja | Pariz, Francuska |
| Datum smrti | 1. oktobar 2018. (94 god.)[1] |
| Mesto smrti | Pariz, Francuska |
| Zanimanje | kantautor |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1936 —2018 |
| Žanr | pop, džez, šansona |
| Instrument | vokal |
| Ostalo | |
| Veb-sajt | aznavourfoundation.org |
Šarl Aznavur (fr. Charles Aznavour, jerm. Շառլ Ազնավուր, pravo ime Šanur Vahinag Aznavurjan, jerm. Շահնուր Վաղինակ Ազնավուրյան; Pariz, 22. maj 1924 — Pariz, 1. oktobar 2018[1]) bio je francuski kompozitor, pjesnik i glumac jermenskog porijekla. Poznat je po jedinstvenom tenoru koji sa lakoćom postiže i najdublje i najviše tonove i po melanholičnoj boji glasa. Glumio je u preko 60 filmova, komponovao oko 1.000 pjesama (uključujući i oko 150 na engleskom, 100 na italijanskom, 70 na španskom i oko 50 na njemačkom jeziku) i prodao preko 100 miliona nosača zvuka.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Aznavur je rođen u Parizu, kao sin jermenskih imigranata Mihaela Aznavurjana i Knar Bagdasarjan.[3] Njegovi roditelji su takođe bili umjetnici, i od ranog doba su ga uveli u svijet pozorišta.
Počeo je da nastupa kad je imao devet godina, i uskoro preuzeo umjetničko ime „Aznavur“. Njegova karijera je uhvatila zalet kada ga je primijetila Edit Pijaf i uredila da ide sa njom na turneju po Francuskoj i Sjedinjenim Američkim Državama.
U Sjedinjenim Američkim Državama ga često nazivaju „francuskim Frenkom Sinatrom“, koji kao i on najviše pjeva o ljubavi. Pjevajući na mnogim jezicima (francuskom, engleskom, italijanskom, španskom, njemačkom, ruskom, jermenskom i portugalskom), sa lakoćom je nastupao na svim velikim događajima širom svijeta.
1970ih godina je postigao veliki uspjeh u Ujedinjenom Kraljevstvu sa pjesmom „She“ („Ona“), koja je otišla u sami vrh svih lista najpopularnijih pjesama.
Tokom 1978. održao je koncerte u Beogradu i Nišu.[4]
90. rođendan je proslavio koncertom u Berlinu.[5]
Čovjekoljublje[uredi | uredi izvor]
Aznavur se bavio humanitarnom pomoći Jermeniji od 1988. godine, kada se desio veliki zemljotres u toj zemlji, kroz svoj program „Aznavur za Jermeniju“. Skupa sa svojim zetom i koautorom Žoržom Garvarencom napisao je pjesmu „Pour toi Armenie“ („Za tebe, Jermenijo“) koja je bila u vrhu muzičkih lista oko 3 mjeseca. U centralnom dijelu Jerevana nalazi se trg, u Abovskoj ulici, koji nosi ime po Šarlu Aznavuru. Godine 1995. Aznavur je postavljen za ambasadora i stalnog delegata Jermenije pri UNESKU. Takođe, Aznavur je član savjeta povjerenika Međunarodnog jermenskog fonda. Ta organizacija je od 1992. godine prikupila više od 150 miliona američkih dolara za humanitarnu pomoć i pomoć u razvoju infrastrukture Jermenije. Šarlu Aznavuru je dodijeljena titula oficira (Officier) Legije časti 1997. godine.
Najpopularnije pjesme[uredi | uredi izvor]
Slijedi lista najpopularnijih pjesama Šarla Aznavura, na osnovu zvanične kompilacije pjesama iz 2001. godine:
- Toi et Moi
- The Sound of Your Name (sa Lajzom Mineli)
- The Old Fashioned Way
- She
- Tu t'laisses Aller
- La Mamma
- Que C'est Triste Venise
- For Me Formidable
- Il Faut Savoir
- Et Pourtant
- Non Je N'ai Rien Oublie
- Qui
- Yesterday When I Was Young
- Une Vie D'amour (sa Mirej Matje)
- La Bohème
- Hier Encore
- Sur Ma Vie
- Embrasse-moi
- Ave Maria
Filmska karijera[uredi | uredi izvor]
Tokom dugog niza godina muzičke karijere, Aznavur se oprobao i kao glumac u preko 60 filmskih ostvarenja. 1960. godine je igrao glavnu ulogu („Eduar Sarojan“) u filmu Fransoe Trifoa „Pucajte na pijanistu“. Takođe je glumio u filmu iz 1974. godine „Deset malih crnaca“ (engl. „And then there were none“). Pored njih, Aznavur je igrao i sporednu ulogu u njemačkom filmu iz 1978. godine, „Limeni bubanj“, dobitniku Oskara za najbolji strani film 1979. godine. 2002. godine je igrao jednu od glavnih uloga u filmu „Ararat“, koji se bavi genocidom Turske nad Jermenima.
Od 1948. beležio je kamerom je kamerom svoj život od čega je kasnije nastao dokumentarni film „Aznavour by Charles”.[6]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Nagrade i priznanja:
- 1971 — Počasna nagrada „Zlatni lav“ na Venecijanskom filmskom festivalu za italijansku verziju pjesme „Mourir d'aimer“
- 1971 — Edisonova nagrada
- 1995 — Velika medalja Francuske akademije
- 1995 — Ambasador dobre volje i stalni delegat Jermenije pri UNESKU
- 1996 — Uvođenje u Aleju slavnih kompozitora
- 1997 — Pobjednik u muškoj kategoriji francuskog takmičenja „Pobeda francuske muzike“
- 1997 — Počasna nagrada „Cezar“
- 1997 — Oficir (Officier) Legije časti
- 2003 — Zlatni pečat Jugoslovenske kinoteke
- 2004 — Narodni heroj Jermenije
- 2006 — Počasna nagrada na tridesetom Filmskom festivalu u Kairu
Pored ovih, godine 1998. Aznavur je izabran za Zabavljača vijeka po izboru „Si-En-Ena“ i čitaoca onlajn časopisa „Tajm onlajn“ širom svijeta. Dobio je oko 18% glasova, više od Elvisa Preslija i Boba Dilana.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Le chanteur Charles Aznavour est décédé, Le Dauphine
- ^ Bi-bi-si, „Aznavour leaves on high note“, Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ Zvanična biografija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. april 2008), Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ 40 godina star intervju Šarla Aznavura pred poluprazan koncert u Nišu (B92, 8. oktobar 2018)
- ^ Šarl Aznavur puni 90 godina („Večernje novosti“, 18. maj 2014)
- ^ „Miša Aznavur: Šarl je svetu doneo sentiment prepun nade”. Politika. 31. 1. 2020. Pristupljeno 2. 2. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Šarl Aznavur na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Zvanična prezentacija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. decembar 2017) (jezik: engleski)
- Biografija (jezik: engleski)
- Jermensko-ruski sajt obožavalaca (jezik: ruski)
- Moji utisci o Aznavuru („Politika”, 5. oktobar 2018)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
