Judeja

Za druge upotrebe pogledajte stranicu Judeja (višeznačna odrednica).

Provincija Judeja pod carem Trajanom

Judeja označava geografsku oblast na Levantu. Pojam je najrašireniji u smislu rimska provincija Judeja. Na toj teritoriji ranije je postojala stara jevrejska država.

Judeja je od 6. godine postala rimska provincija. Još je 63. p. n. e. ovu teritoriju zauzeo Pompej.

Pompej je, osvojivši ovu teritoriju, vlast predao lokalnoj vladarskoj kući koja je priznavala vazalni odnos prema Rimskom carstvu. Ta jevrejska vladarska kuća je doživela svoj vrhunac tokom vladavine Iroda Velikog koji je postao kralj Judeje na osnovu odluke rimskog senata 37. godine. Pod njegovom vlašću izgrađena je jedna velika luka. Posle Irodove smrti, 4. godine p. n. e. kraljevina Judeja je podeljena njegovim sinovima. Jedan od njih Irod Arhelaj je posle svoje smrti predao vlast nad Judejom rimskom caru Oktavijanu Avgustu 6. godine.

Kraljevina Judeja je tako postala samo deo jedne velike rimske provincije koja je bila poznata kao Judeja. 41. godine, car Klaudije je opet privremeno vratio Judeji slobodu, imenujući za kralja Iroda Agripu I. Kada je ovaj umro 44. godine, Judeja je ponovo prešla pod rimsku vlast. Najveće iskušenje Judeja je preživela tokom Prvog rimsko-jevrejskog rata, u vreme vladavine Vespazijana i Tita, kada je teritorija i stanovništvo bilo u velikoj meri uništeno. Naročito su bila velika razaranja Jerusalima posle dugačke opsade toga grada.

Godine 135, tokom ustanka Bar Kohbe, Judeja je priključena Siriji u novu provinciju Sirija-Palestina. Tada je glavni grad Judeje, Jerusalim, preimenovan u Elija Kapitolina.