Etrurija
 |
Etrurija (u grčkim i latinskim izvorima nazivana je Tyrrhenia ili Tyrsenia) je bila oblast u centralnoj Italiji na prostoru današnje Toskane, delimično Lacija, Emilije-Romanje i Umbrije. Dosta o lokacijama etrurskih naselja nalazimo u esejima D. H. Lorensa.
Narod stare Etrurije se nazivao Etrurcima i njihova se civilizacija bazirala na gradovima-državama koji su stvoreni u VIII veku p. n. e. i koji su postali veoma snažni u naredna dva veka. Etrurci su bili dominantna kultura u Italiji do 650 god. p. n. e. i imali su uticaja ne samo na susede kao što je bio Lacijum već i šire. Trgovina tada cveta čak i sa Egiptom o čemu svedoče mnogi predmeti nađeni u etrurskim grobnicama.
Rim je naročito bio pod uticajem Etruraca u kome vlada niz etrurskih kraljeva do 509. p. n. e. kada je poslednji etrurski kralj Lucije Tarkvinije Oholi bio zbačen sa trona i kada je osnovana Rimska republika. Najjači uticaj etrurske kulture na Rim prisutan je bio u arhitekturi i ritualima, kao što je npr. trijumf. Pod etrurskim kraljevima bili su izgrađeni Kapitol, Kloaka Maksima (gradska kanalizacija) i Vija Sakra (jedan od puteva). Takođe u rimskom parlamentu, Senatu, od 300 poslanika (senatora) 100 je bilo iz redova etrurskog plemena.
Etrurci su takođe zaslužni za približavanje grčke kulture Rimljanima, uključujući 12 bogova sa Olimpa, gajenje maslina i vinove loze, alfabet i arhitekturu (luk, kanalizacija, odvodni sistemi su bili uvezeni iz Etrurije).
Klasično ime Etrurija je oživljeno početkom XIX veka kada je to ime dato Toskani (Kraljevina Etrurija 1801—1807) pod Napoleonom.
Gradovi[uredi | uredi izvor]
- Areco (Arretium)
- Kaere (Caisra)
- Kluzij (Clevsin)
- Kortona (Curtun)
- Voltera (Felathri)
- Populonija (Fufluna, lat. Populonium)
- Peruzija
- Teračina (Tarchuna)
- Tarkvinija (Tarquinii)
- Veji
- Volči (Velch)
- Vetulonija (Vetluna)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Ostale | |
