Zoran Radosavljević
| Zoran Radosavljević | |
|---|---|
 Zoran Radosavljević, 1997. godine | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Zoran Radosavljević |
| Datum rođenja | 26. februar 1965. |
| Mesto rođenja | Priština, SR Srbija,  SFR Jugoslavija |
| Datum smrti | 26. mart 1999. (34 god.) |
| Mesto smrti | Gornja Trnova, Republika Srpska,  Bosna i Hercegovina |
| Obrazovanje |
|
| Vojna karijera | |
| Služba | 1986—1999 |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Jugoslavije |
| Rod | Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana |
| Čin | major |
| Učešće u ratovima | NATO bombardovanje SRJ |
| Odlikovanja | Orden za hrabrost (posthumno) |
Zoran Radosavljević (Priština, 26. februar 1965 — Donja Trnova, 26. mart 1999) bio je major i pilot Ratnog vazduhoplovstva Vojske Jugoslavije, poginuo je u odbrani zemlje, u toku NATO agresije na SRJ.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 26. februara 1965. godine u Prištini. Budući da mu je otac Svetozar bio vojno lice pri Jugoslovenskoj narodnoj armiji, i da je, zbog potrebe službe, često menjao mesto stanovanja, i Zoran se, zajedno sa majkom Radojkom i sestrom Snežanom često selio. Detinjstvo je proveo širom bivše Jugoslavije, preko Skoplja, Kruševca do Beograda. Završio je Osnovnu školu „Starina Novak“ u Beogradu.
- Bio je obično dete, ako takva deca uopšte postoje - kaže njegova majka Radojka. - Vragolast i druželjubiv, a poslušan i savestan. Ponekad bi zbunjivala njegova predanost školi.
Posle se upisao u vojnu gimnaziju, pa u Vazduhoplovnu akademiju. Bio je briljantan student. Školovao se u Vazduhoplovnoj opštoj srednjoj vojnoj školi „Maršal Tito“ u Mostaru, a zatim na Vazduhoplovnoj vojnoj akademiji u Puli i Zadru. Po završenoj vojnoj akademiji karijeru vojnog pilota započinje je u Beogradu 1986. godine kao pilot-lovac na avionu MiG-21. Godine 1992. biva unapređen u čin kapetana prve klase. Iste godine Zoran završava preobuku na avionu MiG-29 i postaje najmlađi pilot u eskadrili Migova 29 jugoslovenskog ratnog vazduhoplovstva. [traži se izvor]. Magistrirao je na Saobraćajnom fakultetu u Beogradu i postao jedan od vodećih stručnjaka u našoj zemlji iz oblasti satelitske navigacije. Te 1999. godine pripremao je doktorat i bio u stalnoj vezi sa svojim mentorima. Posthumno, na aerodromu Batajnica svake godine dodeljuje se nagrada koja nosi njegovo ime najboljem odeljenju. 1996. godine upisao je poslediplomske studije na Saobraćajnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gde je i magistrirao u junu 1998. godine. Na ovom fakultetu se od 1999. godine dodeljuje godišnja nagrada za najboljeg studenta na Vazdušnom saobraćaju koja nosi njegovo ime. Nije imao dece i nije bio oženjen.
NATO bombardovanje SRJ 1999.[uredi | uredi izvor]
U vreme početka NATO agresije na SRJ, 24. marta 1999. Zoran je bio u svojoj jedinici, 127. lovačkoj avijacijskoj eskadrili „Vitezovi“ koja je bila smeštena na vojnom aerodromu „Batajnica“.
26. marta 1999, samo dva dana nakon početka bombardovanja, pukovnik Slobodan Perić i njegov kolega Zoran Radosavljević dobili su naredbu o poletanju i suprotstavljanju NATO avijaciji. Ova odluka se s pravom mogla smatrati suludom jer je Vojska Jugoslavije bila neuporedivo slabija. Avioni MiG-29 bili su u poluispravnom stanju, nesposobni za vazdušnu borbu. Domet radara NATO aviona bio je 120 km, dok je domet MiG-29 bio upola manji. To je značilo da su neprijateljski avioni mogli da gađaju pilote Vojske Jugoslavije pre nego što oni uopšte primete neprijatelja.
Sve ove informacije imao je i pukovnik Perić. Međutim, to ga nije sprečilo da ispuni naređenje i poleti u paru sa kolegom Zoranom Radosavljevićem.
Sahranjen je tri dana kasnije na beogradskom groblju Lešće.
Posmrtno je odlikovan Medaljom za hrabrost i unapređen ukazom svog komandanta. Medalja za hrabrost dobijena u ratu je neuporedivo blistavija od one što se dobija u mirnim vremenima. Još je sjajnija ako je dodeljena posmrtno. Glavna ulica u Batajnici danas ponosno nosi ime Majora Zorana Radosavljevića.
Smrt svog kolege pukovnik Perić nikada nije prežalio. Bio je revoltiran zbog načina na koji su se čelnici naše vojske odnosili prema pilotima tokom bombardovanja i kako su ih olako slali u smrt. To nezadovoljstvo nije krio. Nakon sukoba sa generalom Spasojem Smiljanićem i iznošenja detalja o ovom sukobu u javnost, pukovnik Perić je izgubio aktivnu vojnu službu. Pokrenuo je sudski spor i dobio ga, nakon čega je vraćen u vojsku. Penzionisan je 2004. godine kao oficir Vojske Srbije i pilot 101. lovačkog puka u 42. godini života.
Zokijeva Regata[uredi | uredi izvor]
Zoran Radosavljević je bio pasionirani jedriličar i osnivač JK Polaris. Posle njegove pogibije, u septembru 1999. jedriličari iz JK Polaris i beogradskog JK Lamar započeli su sa održavanjem memorijalne jedriličarske regate koja nosi njegovo ime - Zokijeva regata. Prvih godina regata je održavana na crnogorskom primorju, a od 2009. godine održava se u Beogradu.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „KO JE BIO MAJOR ZORAN RADOSAVLJEVIĆ?”. Batajnica info. Arhivirano iz originala 26. 03. 2018. g. Pristupljeno 26. 3. 2018.
- ^ „Memorijalna regata "Zoran Radosavljević" za vikend u Beogradu”. Blic. Pristupljeno 26. 3. 2018.
