Igumanija Varvara (Božić)
| Varvara (Božić) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija zvorničko-tuzlanska |
| Titula | visokoprepodobna mati igumanija Manastira Tavne |
| Sedište | Manastir Tavna kod Bijeljine Republika Srpska |
| Godine službe | od 10. februara 1951. do 3. septembra 1954. |
| Naslednik | Justina (Kerkezović) |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Gospava Božić |
| Datum rođenja | 15. avgust 1921. |
| Mesto rođenja | Sandići (Brčko), Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 4. februar 2008. (86 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Tavna kod Bijeljine, Republika Srpska, BiH |
Varvara (svetovno Gospava Božić; Sandići kod Brčkog, 15. avgust 1921 — Manastir Tavna, 4. februar 2008) bila je pravoslavna monahinja i igumanija Manastira Tavne.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Detinjstvo[uredi | uredi izvor]
Igumanija Varvara Božić rođena je u selu Sandići kod Brčkoga, 15. avgusta 1921. godine. Na krštenju dobila je ime Gospava.[1]
Odmalena vaspitavala se u pobožnoj i čestitoj porodici, pa je sa svojim roditeljima pohađale crkvu i mnoge poznate bogomoljačke skupove.
Monaški postrig[uredi | uredi izvor]
Kada je Gospavina strina Smilja Božić pošla sa svojom kćerkom Petrom i još jednom djevojkom, sestrom od tetke, Smiljom Marković, na godišnji sabor u Manastir Žiču, sa njima pođe i Gospava, Petrina sestra od strica. [2]
Sve tri djevojke imale su nameru, a i blagoslov od svog episkopa Nektarija, da ostanu u Žičkoj eparhiji u nekom ženskom manastiru pa kada se dobro namuče u monaškom životu.[2]
Tako su tri ove sestre, pune vere i ljubavi prema Bogu, sa Petrinom majkom Smiljom došle u Manastiru Žiču 21. septembara 1940. godine.[2]
Bile su na tom velikom hrišćanskom saboru i javile se vladici Nikolaju Velimiroviću. Tada je na sabor došao i vladika Nektarije Krulj, potonji mitropolit dabrobosanski.[1]
Saznavši njihovu želju, vladika Nikolaj Velimirović, u dogovoru sa svojim prijateljem mitropolitom Nektarijem Kruljom pošalje ih na Ovčar, u Manastir Jovanje.
U Manastiru Jovanju su ostale do 1952. godine. Tamo su sve tri zamonašene. Gospava je dobila monaško ime Varvara.
Zatim su iste 1952. godine sve prešle iz Manastira Jovanja u Manastir Tavnu gde je, po blagoslovu nadležnog episkopa Nektarija Krulja osnovan prvi ženski manastir u Bosni.[1]
Starešina Manastira Tavne[uredi | uredi izvor]
Za igumaniju manastira postavljena je monahinja Varvara Božić 10. februara 1951. godine.[3]
K njima u Manastir Tavnu tada dolazi i Varvarina majka, koja će tu kao monahinja Evdokija ostati sve do svoje smrti.[3]
Igumanija Varvara bila je starešina manastira u periodu od 1951. do 1954. godine.[3]
Smrt[uredi | uredi izvor]
Igumanija Varvara upokojila se u Gospodu 4. februara 2008. godine u Manastiru Tavni.[4]
Sahranjena je 5. februara 2008. godine u porti Manastira Tavne gde je provela kao starešina manastira četiri godine.[4]
Njegovo Preosveštenstvo Vladika zvorničko-tuzlanski G. Vasilije Kačavenda služio je u Manastiru Tavna opelo igumaniji Varvari.[4]
Sahrani i opelu prisustvovao je veliki broj vernog naroda, sveštenstva i monaštva među kojima i igumanija Manastira Pećke patrijaršije mati Fevronija Božić sestra od strica igumanije Varvare.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v „Manastiri Republike Srpske – Manastiri i crkve u Republici Srpskoj” (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 01. 08. 2019. g. Pristupljeno 2021-01-12.
- ^ a b v „MANASTIR PAPRAĆA”. SRBI U BIH (na jeziku: srpski). 2015-06-30. Pristupljeno 2021-01-12.
- ^ a b v Srpske, Glas (2011-05-25). „Pravoslavni hram prepun relikvija”. Glas Srpske (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-01-12.
- ^ a b v g „Vladika Vasilije služio opelo igumaniji Varvari | Srpska Pravoslavna Crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs. Arhivirano iz originala 26. 09. 2015. g. Pristupljeno 2021-01-12.
