Koporiće
Koporiće | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Kosovskomitrovački |
| Opština | Leposavić |
| UNMIK | Leposavić |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | oko 86 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 08′ 30″ S; 20° 51′ 55″ I / 43.1417° S; 20.8653° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 935 m |
.svg)  Koporiće Koporiće na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Registarska oznaka | KM |
Koporiće (Koporić, Koporići) je naselje u opštini Leposavić na Kosovu i Metohiji, smešteno na padinama Kopaonika i 11 km udaljeno od Leposavića. Tokom srednjeg veka, Koporiće je bilo rudarsko naselje, rudna oblast u kojoj se vadilo olovo (sa malom količinom srebra) i trg. U Povelji kralja Milutina (1282—1321) iz 1315. godine, povodom osnivanja manastira Banjske, selo se pominje pod nazivom Koporiti. 1890. to je bilo pogranično selo između Srbije i Turske, u kojem se desio napad na Srbe. Boja Jakovević iz Crkoleza, Dobrosav Jeftić iz Belice i Dobrosav Jeftić iz Sogrla su u izveštaju od 11. maja 1890. godine opisali nasilja Arnauta protiv Srba iz tih sela. Proterali su ih u Srbiju i oteli im kuće. Sedam familija od 73 ljudi se iselilo 3. maja. Ponudili su da im budu pratnja do granice, zbog sigurnosti, ali su i tu pripremili zasedu. U pograničnom selu, muslimani iz sela Koporiće, tzv. Kolašinski Turci su tobože napali njih, ali ni jedan musliman nije stradao, 5 Srba je ubijeno, jedan mladić je ranjen a spasilo se samo 16 Srba, prelaksom u Srbiju. Ostali su postali plen i roblje muslimana iz Ibarskog Kolašina.[1]
Geografija i etimologija[uredi | uredi izvor]
Površina katastarske opštine Koporiće gde je atar naselja iznosi 883 ha i pripada mesnoj zajednici Leposavić. Po položaju, ovo selo spada u planinska sela (srednja nadmorska visina sela je 935 metara), jer je na jugozapadnim obroncima Kopaonika i granično je naselje sa opštinom Brus. Na istoku sela nalazi se Ćićavica, sa nadmorskom visinom od 1268 metara, na kojoj su na više mesta stara rudarska okna koja su danas zapuštena. Koporiće je bogato prirodnim izvorima, čija se voda koristi za piće i napajanje stoke.
Naziv sela je nastao od reči kopati i riti jer to je predeo gde se uvek kopalo u potrazi za rudom.
Demografija[uredi | uredi izvor]
- popis stanovništva 1948: 70
- popis stanovništva 1953: 123
- popis stanovništva 1961: 181
- popis stanovništva 1971: 178
- popis stanovništva 1981: 126
- popis stanovništva 1991: 93
U naselju 2004. godine živi 86 stanovnika u 27 domaćinstva. Današnji rodovi su: Gvozdenovići, Grujići, Milanovići, Radoičići, Todići, Banjci, Milenkovići, Miletići, Radosavljevići, Dimići, Jankovići, Mijailovići.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- ^ Peruničić, Branko (1985). Pisma srbskih konzula iz Prištine 1890.-1900, pp. 67.-69. Beograd: Narodna knjiga.