Masakr nad Srbima u Srebrenici i Bratuncu
Dana 12. jula 1992. godine u selima Zalužje i Sase u opštini Srebrenica, te Biljača i Zagoni u opštini Bratunac, nakon napada Armije Republike Bosne i Hercegovine, ubijeno je ukupno 69 srpskih vojnika i civila.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Na pravoslavni praznik Petrovdan 12. jula 1992. godine, pripadnici ArBiH, pod komandom Nasera Orića, napale su sela Zalužje i Sase u opštini Srebrenica i Biljaču i Zagoni u opštini Bratunac, ubivši ukupno 69 srpskih vojnika i civila. [1] [2] [3] Najmanje 40 ubijenih su bili meštani Zalužja. [4]
Osim ubijenih, nestala su i 22 Srbina. Tela njih desetoro pronađena su u masovnoj grobnici u junu 2011. godine tokom potrage za bošnjačkim žrtvama iznad naselja Vidikovac. Nakon što su njihovi posmrtni ostaci identifikovani, sahranjeni su na groblju Zalužje. [5]
Posledice[uredi | uredi izvor]
Orića je 2006. godine Haški tribunal osudio na dve godine zatvora zbog nesprečavanja zlostavljanja i smrti srpskih zatočenika. Tribunal je 2008. godine poništio osuđujuću presudu i oslobodio ga za zločine nad Srbima počinjene u Srebrenici od 1992. do 1993. godine. Ponovljeno suđenje u Bosni i Hercegovini rezultiralo je oslobađajućom presudom 2018. godine za ubistvo trojice srpskih zarobljenika u mestima Zalazje, Lolići i Kunjerac. [5] Međutim, ubistva Srba u Zalužju, Sasama, Biljači i Zagonima 12. jula 1992. nisu bila ni u jednoj od optužbi protiv Orića. Lokalni zvaničnici, zajedno sa porodicama žrtava, izrazili su zabrinutost zbog nedostatka odgovornosti i pravde za počinioce koji su počinili ubistva. [6] [1] [5]
Komemoracija i zaostavština[uredi | uredi izvor]
Komemoracije za stradale se svake godine održavaju u selu Zalužje gde je podignuto spomen obeležje srpskim žrtvama sela, na mestu gde je spomen koji obeležava stradanja Srba tokom Drugog svetskog rata. [1] [4] To je deo godišnjeg niza javnih manifestacija koje organizuju Vlada Republike Srpske i veteranske grupe oko Petrovdana, a centralna ceremonija se održava na vojnom groblju u Bratuncu za srpske žrtve stradale na područjima u blizini Srebrenice tokom rata. [2] [2] [7]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v BBC 12 July 2018.
- ^ a b v Lippman 2019, str. 240.
- ^ Helms 2016, str. 153, 162.
- ^ a b Helms 2016, str. 153.
- ^ a b v Radio Free Europe 12 July 2021.
- ^ Deutsche Welle 12 July 2019.
- ^ Helms 2016, str. 155–162.
Izvori[uredi | uredi izvor]
Vesti[uredi | uredi izvor]
- Sekulić, Marinko (12. 7. 2019). „Zalazje: "Ko je te ljude pobio?"” [Zalazje: "Who killed those people?"]. Deutsche Welle.
- Živić, Petra (12. 7. 2018). „Srebrenica i Bratunac: Pomen za srpske žrtve ubijene na početku rata u Bosni” [Srebrenica and Bratunac: Memorial for the Serbian victims killed at the beginning of the war in Bosnia]. BBC.
- „Obilježena godišnjica stradanja Srba u Bratuncu i Srebrenici” [The anniversary of the suffering of Serbs in Bratunac and Srebrenica was marked]. Radio Free Europe/Radio Liberty (na jeziku: Serbo-Croatian). 12. 7. 2021.
Knjige[uredi | uredi izvor]
- Mojzes, Paul (2011). Balkan Genocides: Holocaust and Ethnic Cleansing in the 20th Century. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4422-0665-6.
- Helms, Elissa (2016). The New Bosnian Mosaic: Identities, Memories and Moral Claims in a Post-War Society. Routledge. ISBN 978-1-31702-307-4.
- Lippman, Peter (2019). Surviving the Peace: The Struggle for Postwar Recovery in Bosnia-Herzegovina. Vanderbilt University Press. ISBN 978-0-82652-263-4.
ICTY[uredi | uredi izvor]
- „Prosecutor vs. Naser Orić – Judgement” (PDF). International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia. 30. 6. 2006.
Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Serbs in Bosnia remember massacre victims”. B92. 14. 7. 2014.
