Miodrag Živković (vajar)
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Miodrag Živković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1. februar 1928. |
| Mesto rođenja | Leskovac, kod Lazarevca, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 31. jul 2020. (92 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Miodrag Živković (Leskovac, kod Lazarevca, 1. februar 1928 — Beograd, 31. jul 2020)[1] bio je srpski vajar i univerzitetski profesor.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a gimnaziju u Beogradu. Godine 1946. upisao je Školu za primenjenu umetnost u Beogradu, gde je 1952. diplomirao na vajarskom odseku. Godine 1948. učestvovao je na izložbi „Festival omladine Jugoslavije“ u Beogradu, gde je osvojio prvu nagradu za skulpturu. Živkovićevo prvo delo bila je skulptura „Borac“ iz 1951, koju je napravio u toku pete godine studija. Skulptura je 1959. postavljena u mestu Raška.
Od 1954. do 1957. godine radio je kao nastavnik likovnog obrazovanja u gimnaziji u Mladenovcu i osnovnoj školi „Žikica Jovanović Španac“ u Novom Beogradu. Godine 1968. izbran je za docenta na Akademiji za primenjene umetnosti u Beogradu za nastavni program Primenjena plastika. Na fakultetu je napredovao do zvanja redovnog profesora na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu.
Od 1969. do 1970. godine boravio je u Čileu radi ostvarenja Spomenika Jugoslovenskom useljeniku i Spomenika protesta. Od 1974. do 1977. i od 1991. do 1996. godine bio je dekan Fakulteta primenjenih umetnosti u Beogradu.
Održavao je samostalne izložbe u Santijago de Čileu (1970), Punta Arenasu (1971) i na Bijenalu u Veneciji (1980), te učestvovao na mnogim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu.
Godine 1971. odlikovan je Ordenom Republike sa zlatnim vencem. Godine 1972. osvojio je nagradu „4. jul“ od SUBNOR-a Jugoslavije, 1993. nagradu za životno delo od Skupštine udruženja likovnih umetnika primenjenih umetnosti Srbije, a 2004. nagradu „Zlatni beočug“ za trajni doprinos kulturi. Bio je počasni je građanin Kragujevca, Punta Arenasa i Gonarsa (Italija).
Stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]
Živković je autor brojnih spomeničkih ostvarenja:
- Skulptura „Borac“, Raška 1959.
- Spomenik „Krajputaš“, Božurnja kod Topole 1960.
- Spomenik Revolucije, Priština 1961.
- Spomenik „Streljanim đacima“, Kragujevac 1963.[2]
- Spomenik Vuka Stefanovića Karadžića, Loznica 1964.
- Spomenik Milovanu Glišiću, Valjevo 1968.
- Spomenik hrabrosti, Ostra kod Čačka 1969.[3]
- Spomenik Jugoslovenskom useljeniku, Punta Arenas (Čile) 1970.
- Spomenik „Protest“, Punta Arenas 1970.
- Spomenik „Bitka na Sutjesci“, Tjentište 1971.
- Spomen-kosturnica poginulih jugoslovenskih i italijanskih partizana, Gonars 1973.
- Skulptura u sportskom centru „25. maj“, Beograd 1975.
- Skulptorska kompozicija u Domu kulture, Lazarevac 1977.
- Fontana u proizvodnoj hali „1. maj“, Pirot 1978.
- Spomen-park „Ustanka i Revolucije“, Grahovo 1978.
- Spomen-bista Milošu N. Đuriću u Beogradu (1978)
- Spomenik „Kadinjača“ (Amfiteatar Užička Republika, Aleja Radničkog bataljona, plato Slobode), Kadinjača kod Užica 1979.
- Fontana u enterijeru konfekcije „Tarateks“, Bajina Bašta 1983.
- Spomen-česma posvećena borcima i žiteljima grada, Bajina Bašta 1984.
- Spomenik „Slobode“, Ulcinj 1985.
- Spomenik „skulptura majke“, El Šat (Egipat) 1985.
- Spomen-obeležja „Dragoš Sedlo“, „Donje Bare“, grob Save Kovačevića, „Borovno“ i „Ljubin Grob“, Nacionalni park Sutjeska 1987.
- Spomenik pilotima poginulim u odbrani Beograda 1941, Zemun 1997.
- Skulptura „Svetitelj Sava“, Prijepolje 1995.
- Spomenik „Srpskim braniocima Brčkog“, Brčko 1997.
- Spomenik „Borcima Bijeljine i Semberije“, Bijeljina 1998.
- Spomenik „Za Krst Časni“, Prijedor 2000.
- Spomenik „Borcima Otadžbinskog rata“, Derventa 2002.
- Spomenik „Borcima za slobodu“, Modriča 2002.
- Spomenik „Braniocima Otadžbine“, Mrkonjić Grad 2004.
- Spomenik kralju Nikoli I Petroviću Njegošu, Nikšić 2006.
- Spomen-park „Vukovi korijeni“ i Spomenik Vuku Karadžiću, Petnica 2006.
- Spomenik braći Nedić, Osečina 2007.
Galerija[uredi | uredi izvor]
![Spomenik bratstva i jedinstva, Priština 1961.[4]](/wiki/%D0%94%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0:Unity-Brotherhood_Monument_Prishtina7.jpg)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Miodrag Živković”. Hronologija izlaganja skulpture u Srbiji (na jeziku: srpski). 2021-11-12. Pristupljeno 2024-01-26.
- ^ „Spomenik streljanim đacima i profesorima, Spomen–park „Kragujevački oktobar”, Kragujevac”. Hronologija izlaganja skulpture u Srbiji (na jeziku: srpski). 1963-10-21. Pristupljeno 2024-01-26.
- ^ „Spomenik hrabrosti u Ostri kod Čačka”. Hronologija izlaganja skulpture u Srbiji (na jeziku: srpski). 1969-07-07. Pristupljeno 2024-01-26.
- ^ „Spomenik bratstva i jedinstva (Spomenik NOB-u Naroda Kosova i Metohije), Priština”. Hronologija izlaganja skulpture u Srbiji (na jeziku: srpski). 1961-04-20. Pristupljeno 2024-01-26.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Revolucionarno vajarstvo. „Spektar“, Zagreb 1977. godina.
- Stojanović, Bratislav (1956). „Spomenik Marksu i Engelsu u Beogradu” (PDF). Godišnjak Muzeja grada Beograda. Beograd. III: 553—588. Arhivirano iz originala (PDF) 26. 03. 2021. g. Pristupljeno 25. 07. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanična stranica posvećena Miodragu Živkoviću
- Vajari – Miodrag Živković Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. mart 2015)
- Skulpture Srbije: umetnici
- Razgovor sa Miodragom Živkovićem
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
