Periferija Zapadna Grčka
| Periferija Zapadna Grčka grč. Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος | |
|---|---|
 | |
| Država |  Grčka |
| Admin. centar | Patras |
| Površina | 11.350 km2 |
| Stanovništvo | 2010. |
| — broj st. | 745.397 |
| — gustina st. | 65,67 st./km2 |
| Okruzi | Ahaja Etolija-Akarnanija Ilija |
| Zvanični veb-sajt | |
Periferija Zapadna Grčka (grč. Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος / Peripheria Ditikis Ellados) je jedna od 13 periferija u Grčkoj. Smeštena je na zapadnom delu Grčke. Upravno sedište periferije i njen najveći grad je Patras.
Položaj i upravna podela periferije[uredi | uredi izvor]
Položaj: Periferija Zapadna Grčka se graniči se sa:
- sever: periferija Zapadna Epir,
- severoistok: periferija Tesalija,
- istok: periferija Središnja Grčka,
- jug: Peloponez,
- zapad: Jonsko more i periferija Jonska ostrva.
Podela: Periferija je podeljena na 3 okruga:
Dalja podela na opštine izgleda prema tablici:
Površina: 11.350 km² • Stanovništvo: 740.506 (2001.) • Sedište: Patras | ||
Okrug Ahaja | | |
Okrug Etolija-Akarnanija | ||
Okrug Ilija | ||
Zvanična stranica: www.pde.gov.gr | ||
Geografija[uredi | uredi izvor]
Reljef: Zapadna Grčka je mahom planinska oblast, koja pokriva površinu 11.350 km2 u zapadnom delu Grčke. Područje je podeljeno na severni deo (okrug Etolija-Akarnanija), koji je deo kopnene Grčke i južni deo (okruzi Ahaja i Ilija), koji je deo Peloponeskog poluostrva. Date delove razdvaja Korintski zaliv Jonskog mora. Na krajnjem severu nalaze se najjužnije planine iz planinskog lanca Pinda, dok se na severnom Peloponezu izdižu planine Panaiko i Erimantos. U priobalju postoji nekoliko manjih priobalnih ravnica. Periferija nema značajnijih ostrva.
Klima: U priobalnom delu klima je izrazito sredozemna, dalje od mora ona prelazi u oštriji oblik.
Vode: Pokrajina Zapadna Grčka zapadnom obalom izlazi na jugoistočnu deo Jonskog mora. dato more duboko usađenim Korintskim zalivom polovi periferiju. Značajnijih vodotoka na kopnu nema. U oblasti Etolije-Akarnanije se nalazi najveće prirodno jezero u državi, Trihonida.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Zapadnu Grčku naselili su drevni Grci još u vreme praistorije (oko 1200. p. n. e.). Tokom razdoblja stare Grčke ovde je postojao niz polisa, koji su u klasično vreme bili vazali Sparte, a kasnije i Korinta. 146. godine p. n. e. ostrva, kao i veći deo Grčke, potpada pod vlast Rimljana. U vreme Rimljana i, kasnije, Vizantije ostrva vekovima ostaju bez značajnih dešavanja i prevrata.
Od kraja 11. veka Jonska ostrva počinju napadati prvo Saraceni, a potom i Normani i Mlečani. Mletačka republika osvaja veći deo današnje periferije 1204. godine. Međutim, u 14. i 15. veku Vizantija pod Paleolozima je povratila veći deo Peloponeza, pa se čak ovde javio i procvat kulture na kraju bitisanja ove drevne carevine. Mlečani su ponovo osvojili značajan deo oblasti tokom 15. veka, ali su je potom preoteli Turci Osmanlije, koji vladaju ovim prostorom oko 300 godina.
1821. godine na Peloponezu izbija Grčki ustanak, koji će osam godina kasnije dovesti do stvaranja savremene grčke države. Prostor Etolije-Akarnanije je pridodat već 1832. godine. Tokom kasnog 19. i 20. veka dato područje nije stradalo previše ratovima, ali su mnogo veću štetu nanosili česti zemljotresi i veliki šumski požari. Shodno tome do pre par decenija područje je bilo izrazito iseljeničko, ali se sa jačanjem privrede ovo sprečilo.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
U periferiji Zapadna Grčka živi oko 750.000 stanovnika (procena 2010. godine). Gustina naseljenosti je osrednja (oko 66 st./km2), što je osetno manje od državnog proseka (oko 80 st./km2). Poslednjih godina broj stanovnika stagnira. Priobalni deo je mnogo bolje naseljen nego unutrašnjost, koja je u određenim delovima gotovo pusta.
Najveći broj stanovnika čine etnički Grci. Poslednjih decenija po većim gradovima se naselio i manji broj useljenika iz svih delova sveta.
Privreda[uredi | uredi izvor]
Sa privrednog stanovišta Zapadna Grčka je privredno srednje razvijena oblast za nivo Grčke. U privredi prednjače veći gradovi, sedišta okruga. Grad Patras je najvažnije privredno središte sa velikom lukom i brojnim pogonima industrije. U ostalim gradovima dominira laka industrija.
Zbog povoljnih prirodnih uslova, zemljoradnja je razvijena u priobalnim ravnicama (posebno okrug Ilija). Preovlađuju sredozemne kulture (agrumi, maslina).
Turizam je poslednjih decenija postao veoma važna privredna grana, ali turistička odredišta još uvek nisu dovoljno prepoznatljiva na širem nivou.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|