Rusofobija
Rusofobija (rus. русофобия) je pojam koji predstavlja antirusko raspoloženje i delovanje. To je društveno-politička pojava za koju je karakteristična netrpeljivost (neretko i mržnja) prema Rusima, ruskoj kulturi i običajima, ruskom jeziku i ruskoj globalnoj politici. Manifestacije i razlozi su mnogobrojni, uglavnom političke prirode odnosno kao posledica istorijske kolonizacije zemalja u ruskom okruženju i prisilne rusifikacije.
Rusofobija je, danas, posebno prisutna u pojedinim ruskim republikama unutar Ruske Federacije. Prisutna je u značajnoj meri i u SAD, Velikoj Britaniji, Poljskoj i nekim državama bivšeg Sovjetskog Saveza. Posebno je istaknuta u postsovjetskim državama sa velikim ruskim manjinama koje su te prostore naselile u sklopu rusko-sovjetske kolonizacije. To se u prvom redu odnosi na baltičke države Litvaniju, Latviju, Estoniju, Ukrajinu i nešto manje Moldaviju, kao i pojedine kavkaske države poput Gruzije. Rusofobija je sredinom 20. veka bila prisutna u Finskoj, Norveškoj, Češkoj, Mađarskoj i još nekim evropskim državama.
Rusofobija s druge strane ima snažnog oponenta u rusofiliji, u okviru koje se opravdano i neopravdano propagiraju i veličaju ruska istorija, kultura i ostalo. Takav je oblik komunikacije primetan u državama poput Srbije, Crne Gore, Nemačke, Italije i dr. državama.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Rusofobija se prvi put javlja u 16. i 17. veku u sklopu širenja ruske države prema istočnoj Aziji, kada je nastupila kolonizacija većeg broja manjih evroazijskih naroda. Rusofobija je izrazito pojačana kolonizacijom nekih istočnoevropskih i severnoevropskih država u 18., 19. i 20. veku.
Hladni rat, takođe je snažno povećao netrpeljivost prema Rusima / Sovjetima i ruskoj / sovjetskoj kulturi od strane SAD i Velike Britanije. Za vreme postojanja Sovjetskog Saveza ovakav oblik netrpeljivosti nazivao se sovjetofobija.[1][2]
Danas je rusofobija raširena uglavnom zbog globalne politike i nerazrešenih istorijsko-političkih pitanja Rusije sa ruskim postsovjetskim susedima. To se u prvom redu odnosi na baltičke države, Ukrajinu, Poljsku, te države Kavkaza i centralne Azije. Na globalnom nivou rusofobija se i dalje izrazito primećuje u SAD i Velikoj Britaniji.
Tokom ruske invazije na Ukrajinu, deo medijskih i kulturnih elita Srbije je u javnosti izlazio sa rusofobičnim stavovima, što je u suprotnosti sa stavom apsolutne većine građana Srbije.[3] Prema sedam odvojenih istraživanja, 80% građana Srbije je bilo protiv uvođenja sankcija Rusiji.[3]
Oblici rusofobije[uredi | uredi izvor]
- Aktivno širenje negativnih ili neistinitih informacija o istoriji, politici i kulturi ruskog naroda
- Aktivno angažovanje neruskih državljana za širenje netrpeljivosti prema ruskoj kulturi i društvu u Rusiji i svetu
- Ostali oblici
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Envoy complains Britons mistreat Russians
- ^ The west's new Russophobia is hypocritical - and wrong
- ^ a b Antonić, Slobodan Č (2023). „The ukrainian war and Russophobia of the "other Serbia"”. Napredak - časopis za političku teoriju i praksu. 4 (1): 23—44. ISSN 2683-6106. PMID 2683-61062301033A Proverite vrednost parametra
|pmid=(pomoć). doi:10.5937/napredak4-43467.
