Sedma egipatska dinastija
| Dinastije starog Egipta |
|---|
|
Sve godine su p. n. e. |
Sedma egipatska dinastija zajedno sa Osmom, Devetom, Desetom i Jedanaestom (samo u Tebi) se često svrstava pod naziv Prvi prelazni period Egipta [1].
Sedma i Osma dinastija predstavljaju konfuzan period egipatske istorije i čini ih slabo poznata loza faraona. Razlika između dinastija se temelji na pretpostavcida odsustvo devet kraljeva u Torinskom kanonu razdvaja ove dve dinastije.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Kao godina završetka Starog kraljevstva uzima se 2181. godina p. n. e. tj. završetak vladavine Šeste dinastije. Nomarsi su svojim oblastima upravljali samostalno iako je u Memfisu nominalno postojala vladarska dinastija. Za sedmu dinastiju Maneton navodi da ju je činilo 70 Memfita (visokih činovnika Memfisa) koji su vladali po jedan dan (dakle 70 dana 2181. godine p. n. e.). Po drugim izvorima, dinastiju je činilo 11 kraljeva sa ukupnom vladavinom od 75 godina.
Faraoni Sedme dinastije[uredi | uredi izvor]
Faraoni Sedme dinastije bili su[2]:
- Netdžerkare (Netjerkare), poznat kao Nitokris, moguće je da je pripadao Šestoj dinastiji.
- Menkare
- Neferkare II
- Neferkare Ne bi (Neferkare Neby)
- Džedkare Šemai (Djedkare Shemai)
- Merenhor
- Seneferka Neferkamin
- Nikare
- Neferkare Tereru
- Neferkahor
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Oakes & Gahlin 2008, str. 16.
- ^ Geneologija, Kraljeva i kraljevstva: Sedma egipatska dinastija, Pristupljeno 8. 4. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Oakes, Lorana; Gahlin, Lucia (2008). Ancient Egypt. Hermes House. str. 16.
