Sekenenre Tao II
| Sekenenre Tao II | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1614. p. n. e. |
| Datum smrti | 1555. p. n. e. (59 godine) |
| Sahranjen | Deir el-Bahri |
| Porodica | |
| Supružnik | Ahotep I |
| Potomstvo | Kamos, Ahmose I, Ahmoze-Nefertari... |
| Roditelji | Senaktenre Ahmose Tetišeri |
| Vladavina | |
| Period vladavine | 1560. p. n. e. - 1555. p. n. e. ? |
| Prethodnik | Senaktenre Ahmose |
| Naslednik | Kamos |
Sekenenre Tao II bio je osmi faraon sedamnaeste egipatske dinastije. Verovatno je bio sin Senaktenrea Ahmos koji je još poznat kao Tao I. Tačan datum početka njegove vladavine nije poznat, ali se pretpostavlja da je počeo vladati 1560. p. n. e.. Neki izvori govore da je počeo vladati 1558. p. n. e.. On je bio otac 2 faraona Kamosa i Ahmosa I. Pripisuje mu se pokretanje početka oslobodilačkog rata protiv Hiksa.[1][2]
Građevine[uredi | uredi izvor]
Zbog relativno kratke vladavine, Tao II nije iza sebe ostavio mnogo spomenika ili građevina, ali se zna da je na lokaciji Deir el-Ballas sagradio palatu od opeka. Na obližnjem brežuljku su pronađeni temelji zgrade za koju se veruje da je služila kao vojna osmatračnica[1].
Mumija[uredi | uredi izvor]
Mumija Taoa II je pronađena u grupi grobova Deir el-Bahri, otkrivenoj 1881. Bila je zakopana zajedno s kasnijim faraonima iz 18. i 19. dinastije kao što su Ahmos I (njegov sin), Amenhotep I, Tutmos I, Tutmos II, Tutmos III, Ramzes I, Seti I, Ramzes II i Ramzes IX, kao i faraonima 21. dinastije kao Psusenes I, Psusenes II i Psusenes Siamun.
Mumiju je 9. juna 1886. razotkrio Gaston Maspero te posle detaljno opisao strahovite povrede koje je zapazio na faraonovoj glavi. Maspero je bio uveren kako je faraon umro nasilnom smrću, od najmanje nekoliko udaraca sekirom, od kojih ga je već prvi potpuno onesposobio. Deo egiptologa je na osnovu forenzičke analize ustvrdio da povrede odgovaraju vrsti bojne sekire koja se nije koristila na egipatskom jugu, nego sekiri karakterističnoj za arheološki lokalitet Tell el-Dab'a, na području pod vlašću Hiksa. Na osnovu rane se veruje da je faraon bio nagnut ili ležao u trenutku zadavanja rane. Nedostatak povreda na rukama pokazuje da se faraon nije mogao ili nije stigao odbraniti, odnosno da je ili ubijen na spavanju ili iznenađen u bici s Hiksima. U prilog hipotezi da je smrt našao na vojnom pohodu ide i loš kvalitet balsamovanja, odnosno da je mumificiranje izvršeno na brzinu, odnosno da nisu bili dostupni materijali koji su se inače koristili za mumifikaciju faraona preminulih na dvoru. Rendgenske snimke mumije pokazuju tragove mozga unutar lobanje, a istraživači Džejms Haris i Kent Viks su krajem 1960-ih ustanovili da je mumija Taoa II, najgore očuvana od svih kraljevskih mumija u Egiptu[3][4][2].
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Shaw, Ian. The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford University Press, 2000. p.198.
- ^ a b Shaw, Ian. The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford University Press, 2000. p199.
- ^ Maspero, Gaston. History Of Egypt, Chaldaea, Syria, Babylonia, and Assyria, Volume 4 (of 12), Project Gutenberg EBook, Release Date: 16.12. 2005. EBook #17324. http://www.gutenberg.org/files/17324/17324.txt
- ^ Shaw, Ian. The Oxford History of Ancient Egypt. p199. Oxford University Press, 2000.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Gardiner, Sir Alan. Egypt of the Pharaohs. (Oxford, 1964).
- Hayes, William C. Egypt: From the Death of Ammenemes III to Sequenenre II," in Volume 2, Chapter 2 of the "Cambridge Ancient History", Revised Edition (Cambridge, 1965).
- Pritchard, James B. (Editor). Ancient Near Eastern Texts Relating to the Old Testament. Third Edition, with Supplement. (Princeton, 1969).
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
