Serdarstvo

Serdarstvo je administrativno ustrojstvo Osmanskog Carstva, koje vuče korene iz Persije. Postojalo je kod srpskog naroda tokom vlasti Osmanskog carstva i kasnije. U Kneževinu Srbiju se uvodi od 1834. godine do 1835. godine, dok se u Crnogorski vijalet uvodi od 1718. godine i traje tokom postojanja Kraljevine i Knjaževine Crne Gore sve do 1918 godine. Prvo zvanično serdarstvo od strane Srba, se uvodi u Crnogorski vijalet, 1718. godine . nakon Cetinjskog mirovnog sporazuma koji je ustanovljen završetkom bitke na Cetinje iz 1692. godine. Iako je oslobođenjem od Turaka 1852 godine, Knjaževina Crna Gora uvela titulu Kapetan , Serdarstvo u Crnu Goru biva ukinuto tek njenim ulaskom u sastav kraljevine Jugoslavije. Za razliku od Crnogorca, Kneževina Srbija kasnije i na period manji od godinu dana, uvodi zvanično serdarstvo. Miloš Obrenović je 1834, godine. na skupštini povodom proglašenja Hatišerifa od 1833 godine, izdejstvovao podelu zemlje na serdarstva. Bilo je ustanovljeno pet serdarstava, Raško, Podunavsko, Mačvansko, Timočko i Rasisnsko. Na njihovom čelu, nalazili su se veliki Serdari, čija je dužnost bila da vrše nadzor nad radom okruga u sastavu svog serdarstva. Sa obavezom da svake nedelje šalju izveštaj knezu Milošu o tome šta se dešava na teritoriji pod njihovom nadležnošću i na granicama. Lokalni serdari su bili najviši predstavnici centralne vlasti u lokalnoj upravi. postavljao ih je lično knez Miloš, a vršili su policijsku, upravnu i sudsku vlast. Posle skupštinske odluke o uspostavljanju Serdarstva, serdarima je po odluci samog Miloša došla toržestvena diploma kao potvrda o dostojanstvu velikih serdara. Ovakva administrativna podela na Serdare nije dugo trajala, pa su naredne 1835 godine, donošenjem Sretenskog ustava, serdarstva ukinuta i smenjena sa načelnicima sreza, koji su ispod sebe imali opštinske kapetane .

Etimologija

Serdarstvo je turcizam u Srpskom jeziku, potiče od reči Serdar