Bitka kod Galipolja (1312)

Bitka kod Galipolja
	Deo Otomansko osvajanje Balkanskog poluostrva
	; Jugoistočna Evropa 1307. godine
Vreme	1312.
Mesto	Galipolje
Ishod	Srpska pobeda
Sukobljene strane
Turci	Srpski oklopnici
Komandanti i vođe
Halil-paša †	Novak Grebostrek
Jačina
2.000+	2.000
Žrtve i gubici
teški	neznatni

Bitka kod Galipolja odigrala se 1312. godine između Srba i Turaka. Završena je potpunom pobjedom Srba koje je vodio veliki vojvoda Novak Grebostrek.

Napredovanjem i osvajanjem gradova u Maloj Aziji Turci dolaze do ideje da pređu u evropski dio Vizantije što ubrzo i učine pod vođstvom Halil-paše. Ne naišavši na otpor vizantijske vojske Turci počinju sa pljačkom po Trakiji, zauzimajući manje gradove.

Vizantijski car Andronik II u nedostatku sopstvenih snaga se odlučuje da u pomoć pozove svog zeta srpskog kralja Milutina, koji se odaziva pozivu i šalje mu svog najboljeg vojskovođu Novaka Grebostreka i 2000 teško oklopljenih konjanika.

Srpska konjica je brzo stigla u Trakiju i zatekla je Turke kako opsjedaju Galipolje, gdje se bitka i odigrala.

U silnom naletu teško oklopljena srpska konjica razbila je tursku vojsku veoma brzo, ne dozvolivši Turcima da pobjegnu na svoje lađe.

Gubici turske vojske bili su katastrofalni od preko 2000 vojnika u životu je ostalo tek nekoliko desetina, a i sam turski vojskovođa Halil-paša je izgubio život.

Ovim porazom je za nekoliko decenija odgođena turska invazija na Balkan, jer, iako je Vizantija bila nemoćna i nespremna za rat, postojala je srpska država koje je u to vrijeme neosporno bila najjača sila sa obe strane Mramornog mora i moreuza.

Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]

Prema Čedomilju Mijatoviću, jedan od razloga zbog kojih je Novak Grebostrek uspešno izvršio zadatak i potukao Turke kod Galipolja, leži u činjenici da je kralj Milutin konjicu svoje vojske uglavnom bazirao na lakim konjanicima, za razliku od kasnijih srpskih vladara koji su u borbi upošljavali tešku oklopnu konjicu, od koje su Turci bili brži i pokretljiviji.^[1]