Vinkovačka kultura
| Vinkovačka kultura | |||
|---|---|---|---|
| Geografija | |||
| Kontinent | Evropa | ||
| Regija | Srednja Evropa, Balkan | ||
| Zemlja | Hrvatska, Srbija, Bosna i Hercegovina, Mađarska | ||
| Glavni lokalitet | Vinkovci | ||
| Društvo | |||
| Jezik | indoevropski | ||
| Religija | indoevropska | ||
| Društveno uređenje | zemljoradničko-stočarsko društvo | ||
| Period | |||
| Istorijsko doba | bronzano doba | ||
| Nastanak | 2500. p. n. e. | ||
| Prestanak | 2200. p. n. e. | ||
| Prethodnici i naslednici | |||
| Prethodile su: | Nasledile su: | ||
| ← Vučedolska kultura | Vatinska kultura → | ||
| Portal Arheologija | |||
| Ovaj članak je deo serije o istoriji Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Republike Srpske, Srbije i Mađarske | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
|
||||||||||||||
Vinkovačka kultura (takođe i kultura Šomođvar – engl. Somogyvár-Vinkovci culture) je kultura bronzanog doba, rasprostranjena na teritoriji Slavonije, u Sremu, od Blatnog jezera do Crne Gore i od Podrinja do Pomoravlja. Ovu kulturu je definisao arheolog Stojan Dimitrijević, 1966. godine, na arheološkom nalazištu na mestu pijace u Vinkovcima.[1]
Značajni lokaliteti[uredi | uredi izvor]
- Gradina na Bosutu
- Vrdnik — Pećine
- Vučedol
Keramika[uredi | uredi izvor]
Keramika ima uobičajenu fakturu tipičnu za podunavsko balkanski kompleks ranog bronzanog doba. Najtipičnju pojavu u finoj keramici predstavljaju trbušasti krčazi sa visoki cilindričnim vratom i jednom trakastom drškom koja spaja vrat i trbuh suda.
Karakteristični keramički oblici su:
- pehari sa jednom drškom koja kreće niže od oboda
- mali konični, izduženi pehari sa dve trakase drške na obodu tzv. „posude za mleko“
- veliki lonci
- zdele (više tipova, sa koso zasečenim ili proširenim obodom)
Karakterističan je metličasti ornament. Ornamentika je veoma siromašna, javlja se namerno ogrubljivanje posuda.
Naselja[uredi | uredi izvor]
Vinkovačka grupa ima naselja koja su na visokim rečnim terasama ili dominantnim ćuvicima. Nemamo podataka o oblicima kuća. Podatke o sahranjivanju imamo sa lokaliteta Belegiš, gde su otkrivena četiri groba. Primenjuje se i inhumacija i kremacija. Kod skeletnog sahranjivanja pokojnici su u zgrčenom položaju, na levom boku sa prilozima u visini nogu. Kod kremacije ostaci su u urni.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Arheološka iskopavanja na području Vinkovačkog muzeja, rezultati 1957-1965, S. Dimitrijević, Acta Musei, Cibalensis, t. I, Vinkovci 1966
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Praistorija jugoslovenskih zemalja, Bronzano doba, Sarajevo, 1983.
- Die Vinkovci-Kultur, eine neue Kultur der Frühbronzezeit in Syrmien und Slawonien, N. Tasic, Archeologia Jugoslavica, t IX, 1968
